Annemarie noemde zichzelf drievoudig gehandicapt: joods, lesbisch en feministe. Ze groeide op in een elitair, bohémien èn joods gezin waar veel wetenschappers en kunstenaars over de vloer kwamen. In de Tweede Wereldoorlog doken Annemarie en haar drie jaar oudere broer Charles onder. Het gezin overleefde, maar veel familieleden kwamen om. Na de bevrijding kreeg Annemarie een vijf jaar ouder pleegzusje: een meisje dat als enige van haar familie het concentratiekamp Bergen-Belsen had overleefd.
Na haar middelbare school (gymnasium-α aan het Amsterdams Lyceum) ging Grewel pedagogiek studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Na haar afstuderen in 1963 werd zij aangesteld als wetenschappelijk medewerkster. Rond 1960 werd ze verliefd op een vrouw. Ze heeft een aantal jaren samengewoond met de actrice Nelly Frijda.
Al in haar jaren bij de universiteit bekleedde Annemarie veel nevenfuncties. Onder invloed van de democratiseringsbeweging van de late jaren zestig ging ze zich voor politiek interesseren en liet zij haar non-conformistische houding zien. Ze werd lid van de Partij van de Arbeid en daarnaast was zij van 1975 tot 1981 voorzitter van de Universiteitsraad en voorzitter van PvdA-congressen en VPRO-discussieavonden in Frascati. Tussen 1981 en 1989 was ze lid en vicevoorzitter van de landelijke Emancipatieraad en in 1985 werd ze benoemd in het bestuur van de NOS. Eveneens was zij van 1986 tot 1998 gemeenteraadslid in Amsterdam. Haar kritische houding liet zij ook zien als columniste van De Groene Amsterdammer wat zij tot haar dood was. Als Eerste Kamerlid (1995-1998) sprak zij over binnenlandse zaken en cultuur. In 1997 werd ze tweede ondervoorzitter van de Eerste Kamer als eerste vrouw in dit presidium. Annemarie is ook voorzitter geweest van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming. In 1989 werd ze officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Een half jaar voor haar overlijden in 1998 besloot Annemarie Grewel mee te werken aan een grote publiciteitscampagne van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie (NVVE). Op een foto van Erwin Olaf voor de campagne ontsnapt Annemarie Grewel als Superwoman aan de dokter en de pastoor. De tenhemelopneming - mét euthanasieverklaring - van Superwoman had na haar dood heel Nederland onder ogen moeten komen, maar de NVVE blies de hele campagne af.
Bij de gemeenteraadsverkiezing in Amsterdam op 4 maart 1998, stond ze op nummer 8 van de kandidatenlijst van de PvdA. Ze kreeg postuum 2.633 voorkeurstemmen.
Bron: Denijs – Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis