Opinie in Het Parool – 'Door #MeToo werd Sonja Alferink zich ervan bewust hoe ze zich er onbewust altijd aan gestoord had dat ze werd aangesproken op haar 'anders-zijn'.'
'MeToo' was de hashtag die duizenden vrouwen gebruikten om te vertellen wat we allemaal wel wisten maar niet durfden te zeggen of te weinig hadden willen zien. Hoe erg het was. Hoe overal het was. Dat het niet aan ons lag.
Maar ik had nog iets niet willen zien. Het begon al op school, toen het grootste rotjoch van de bovenbouw mijn schaamte tartte door in een volle kantine met een grote grijns op zijn gezicht uit te roepen: 'Ben jij een pot?' Ik was nog lang niet toe aan het accepteren van mijn seksuele identiteit, maar hij was de eerste.
De tweede keer gebeurde het op straat, met het even correcte als enigszins merkwaardige: 'LESBISCH!!' Dat gebeurde vaker, heel veel vaker, tot ik de tel kwijtraakte. Ik vond het niet erg, dacht ik. Het hoort er nu eenmaal bij. Totdat ik al die vrouwen de afgelopen weken van zich af zag bijten. Zag schrikken van hun eigen onverschilligheid.
Ik dacht terug aan een borrel van een bedrijf waar ik ooit werkte, aan het moment waarop mijn baas mij ongevraagd verzekerde dat hij 'er helemaal oké mee was' dat ik een vriendin had. Voor de zoveelste keer werd ik aangesproken op mijn 'anders-zijn'. Maar ik moest ook dealen met de machtsverhouding die daar kennelijk van uitgaat. Hij, als heteroseksuele man, mijn baas bovendien, 'vond het oké' dat ik als vrouw verliefd was op een andere vrouw.
Volwaardig lid
Wat had ik moeten zeggen: dankjewel?
Mijn baas wilde me laten weten dat hij mij er niet om zou veroordelen. Maar: waarom eigenlijk? Om wie ik in dit vrije land als partner kies? Had ik dan ook moeten zeggen dat ik oké was met zíjn partnerkeuze? Het ging over hem, toen. Hij was de goeierik die mij wel wilde accepteren. Goed bedoeld, natúúrlijk. Maar ik wil niet worden geaccepteerd. Ik wil volwaardig lid zijn van een gelijkwaardige samenleving.
#WeToo: Ook 'wij' hebben te maken met onterechte machtsverhoudingen.
Lees het hele stuk op de website van Het Parool.
(…) Ik wil me niet als 'anders' hoeven profileren om duidelijk te maken wat dan wél de norm is. Ik wil niet hoeven opvallen om erbij te mogen horen.
Afdwingen hoe mensen naar me kijken kan ik niet. Ik heb wel een tip. Zoals mijn goede vriend Andy van mindfulness-app Headspace altijd zegt: 'Note it'. Ben je bewust van wat je denkt of voelt: 'O, oké, deze vrouw heeft een vriendin', of: 'O, hé, twee kussende mannen' - en laat het dan weer gaan. Dat is genoeg om het verschil te markeren. Want echt, zo heel anders zijn we niet.
Sonja Alferink – Het Parool 28 oktober 2017
*
Zij aan Zij publiceert dagelijks relevante, interessante, spannende, grappige of aangrijpende content. Geschreven door onze eigen redactie of gevonden op het web. Zo heb je altijd iets te lezen en ben je altijd op de hoogte. Daarnaast houden we een eventkalender voor je bij, kun je de oude magazines tot vijf jaar terug lezen in het online archief, hebben we datingmogelijkheden, contactadvertenties en een forum. Ook hebben we een infopoint, voor o.a. hulp en ondersteuning voor LBT-vrouwen en we bouwen continu aan een encyclopedie, waarin je alle bekende en belangrijke rolmodellen, boeken en binnenkort ook films kunt terugvinden.
Dit alles kan alleen met jouw steun. Word nu member, voor 2,95 per maand.
Je krijgt dan toegang tot alle functies op de site. Nu nog inclusief dating, binnenkort sluit je daar een apart membership voor af.
Zij aan Zij is er, al 25 jaar, voor jou!