Als ik mensen vertel dat ik lesbisch ben, is de eerste reactie vaak: ongeloof. Met mijn lange blonde haren, rokken en hakken, kan het schijnbaar niet zo zijn dat ik echt lesbisch ben: ik heb naar verluidt een 'hetero hoofd'. Er werd zelfs hardop gezegd dat ik vast 'gewoon de mannen beu ben' of biseksueel, want voor een lesbienne ben ik veel te vrouwelijk.

Schijnbaar hoor ik voor de buitenwereld pas echt 'bij de lesbiennes', als ik mijn rok verruil voor een baggy broek, mijn hakken verruil voor Timberlands, met een zwaardere stem zou spreken en mijn haren minstens aan één kant weg laat scheren.

Ik heb het even overwogen hoor: hup, mijn hakken aan de wilgen hangen. Een paar keer heb ik vertwijfeld staan kijken naar de tondeuse. Schijnbaar moest ik daar immers iets mee van de maatschappij, omdat ik er niet lesbisch genoeg uit zie. Whatever that may be.

Dat ongeloof uit zich overigens op de vreemdste manieren. Dan kom ik bijvoorbeeld uit de kast bij een kennis, wat best spannend is om te doen, en dan reageert men in eerste instantie heel relaxed. Om me vervolgens drie weken later te wijzen op die ene 'leuke vrijgezelle kerel', voor 'als je toch terug gaat naar de mannen'.

Wait, what? 

Ongeloof overheerst. Vooroordelen doen dat ook.

Nederland is nog lang niet zo tolerant en open minded als we zeggen – of hopen – te zijn. 

De realiteit maken we dagelijks mee. Helaas blijkt die tolerantie in de praktijk vaak te gelden totdat het ongemakkelijk wordt of te dichtbij komt. Van ver af en in theorie blinken Nederlanders er in uit. Als het dichterbij komt, verandert dat vaak de zaak.

Dus nee, ik verruil mijn hakken niet. En nee, ik scheer mijn haren niet van mijn hoofd. Ik vind het prachtig bij andere vrouwen, die stoere look, (ook bij hetero vrouwen!) maar het hoort niet bij mij. Ik blijf mezelf: een vrouwelijke, lesbische vrouw. Ik ga niet mee in de vooroordelen, ik laat mensen net zo lang ongelovig reageren tot ze het normaal gaan vinden dat ook een zich minder stoer kledende vrouw net zo lesbisch kan zijn. En dat blijf ik doen.

Want nee, zolang homo’s en lesbiennes die hand in hand lopen nog nageroepen of in elkaar geslagen worden en zolang men nog voor jou denkt te kunnen bepalen wat jouw geaardheid is aan de hand van stereotypes, zijn we in dit land nog niet tolerant genoeg.

Lees meer van Christianne op haar website & volg haar via Facebook, Instagram en Twitter.

*