Hoogstpersoonlijk:

'Wat een stukje stof wel niet teweeg kan brengen.' Tegenover mij zit Erica, studente (24). 'Het is niet eens een sappig of sexy verhaal, maar eerder verdrietig. Het begon toen een vriend van mij zijn nieuwste aanwinst kwam tonen.' 'Kijk, deze is net bij mij bezorgd'. Jeroen, al jarenlang een goede vriend, staat in mijn huis te zwaaien met de straight-vlag. We hadden het er al vaker over gehad, dat zo'n soort vlag bestond en dat hij ook wel zo eentje wilde, maar ik dacht altijd dat hij dat zei om mij te stangen. Met 'dit soort dingen' ben ik nogal snel op de kast te jagen, dat weet hij en soms doet hij het expres.

De zwart-witte strepen wapperen nietsvermoedend in mijn huis. Ik kijk Jeroen aan om hem te peilen. Jeroen heeft een oprechte glimlach, zich van geen kwaad bewust. 'Super leuk toch, kunnen we die naast elkaar hangen!' Met die bedoelde hij mijn gay pride vlag en zijn, net met de post bezorgde, straight pride vlag.

Ik zucht, omdat ik niet weet of ik moet huilen, slaan of lachen, maar blijkbaar interpreteert hij het als een aanmoediging, want hij vervolgt:

'Waarom zouden jullie alleen leuke feestjes mogen geven en vlaggen mogen ophangen? Wij zijn toch net zo goed mensen?', vraagt Jeroen. Ik gaap hem aan. Waarom begrijpt hij niet dat het niet hetzelfde is? Jeroen heeft mijn coming-out van dichtbij meegemaakt, mijn ouders die 'even moesten wennen': de foto van mijn hond stond eerder op het kastje van mijn ouders dan die van mijn vriendin. Mijn beste vriendin, die nadat ik het had verteld twee hele weken geen contact met mij had opgenomen omdat ze niet wist hoe ze er mee om moest gaan. Mijn klasgenoten, die mij het laatste jaar van de middelbare school consequent 'Lesbo' noemden. En dat is nog niks vergeleken met wat sommige mensen doormaken als ze uit de kast komen of als mensen hen 'verdenken' ook LGBTIAPQ+ te zijn, niet alleen over de hele wereld maar zelfs in Nederland waar soms kinderen van streng christelijke gezinnen op straat worden gezet.

'De Gay-Pride is inderdaad een feest', leg ik daarom maar uit 'maar niet helemaal zoals jij bedoelt. Het gaat niet over een dag lekker los gaan in het openbaar, roze boa's of liters alcohol. Op die dag worden ook alle mensen herinnerd die pijn, en onrecht is aangedaan en nog steeds wordt aangedaan alleen maar omdat ze/we LGBTIAPQ+ zijn. Het is een feest om onze ruimte op te eisen, om te laten zien dat wij onszelf niet aan de kant zetten, dat wij ons niet conformeren aan de voor ons beklemmende -of in ieder geval niet passende- van de heteronorm. We vieren dat we anders zijn en dat ons anders-zijn ons niet minder maakt, maar juist mooi'.

Hij dient van repliek met: 'Wij mogen toch ook trots zijn op wie wij zijn? Ook al zijn wij normallo's, wij zijn ook best bijzonder hoor.' Natuurlijk mag jij trots zijn op wie je bent, Gay-Pride gaat helemaal niet over dat hetero's niet bijzonder zijn of zoiets. Het verschil is wel dat hetero's niet hebben hoeven vechten met betrekking tot hun seksualiteit, heteroseksualiteit is de norm. Ik kan mij voorstellen dat je het als hetero minder ziet of voelt.

Ga eens na hoe vaak in films, boeken, liedjes, reclames heterokoppels getoond worden. Ga eens na of jij ooit het gevoel hebt gehad dat je jouw seksualiteit moest uitleggen of verantwoorden. Ga eens na of iemand ooit het contact met je heeft verbroken omdat je hetero bent? Ga eens na wat een vrijheid het is dat je hand in hand kan lopen met je liefje wanneer je wil zonder 'geweld uit te lokken'. Ga eens na dat je, als heteroman, alleen maar de kinderen die je vrouw heeft gebaard op het gemeentehuis hoeft te erkennen -er wordt niet eens onderzoek gedaan of ze echt van jou zijn.

Als je met een man zou zijn, en een gezin zou willen, moet je als je de niet biologische vader bent je eigen kinderen adopteren. Oftewel, jij hoeft je ruimte niet te veroveren, jij hoeft geen gevecht te leveren op dit gebied, dus wees dankbaar in plaats van trots. En wees een beetje invoelend…

Hij is stil en vermijd mijn blik. Ik ben stil en kijk hem kwaad aan. Hij rolt zijn vlag op en doet hem in zijn tas en loopt zonder iets te zeggen de deur uit. Dat was het laatste contact tussen mij en Jeroen, maar ik vertik het om als eerste iets van mij te laten horen. Erica schudt haar hoofd en verzucht nog eens 'wat een stukje stof wel niet kan veroorzaken.'

*

De Straight Pride vlag is wit en zwart gestreept (soms ook grijs). Rond 1990 is de term 'straight pride' in het leven geroepen door conservatieve groeperingen als reactie op 'gay pride' initiatieven. Sindsdien heeft de vlag voor verschillende incidenten gezorgd.

Crystal Hassell schrijft voor Zij aan Zij en is regisseur. Ze studeerde Culturele Maatschappelijk Vorming en woont in Nijmegen samen met haar hond Tyca.