Rotterdam, kerstavond 1979. Voor het Vrouwenhuis op de Van Vollenhovenstraat staat een schuchtere jongedame te twijfelen en te dralen. Het is nu of nooit. Dan neemt ze een rigorreus besluit, schuift de verlovingsring in haar zak en duwt de deur open..

'Ik realiseerde me dat daar naar binnen stappen onomkeerbaar zou zijn'

Die jongedame was Arja Vink, destijds 22, nu 62. Ze groeide op in Sliedrecht, in een streng gereformeerd milieu, en verloofde zich al jong. Zoals dat hoorde. 'Met Piet.' Maar Arja voelde al langer dat het opgelegde plaatje haar niet paste.

'Ik was me langzaam aan het ontworstelen, maar dat ging in kleine stapjes. Al twee keer was ik  verliefd geweest op een lerares. Ik koesterde dat gevoel, maar sprak het niet uit. Ik kon er met niemand over praten,' vertelt ze.

De ommekeer kwam voor Arja met een artikel in de Viva, over 'vrouwen die van vrouwen houden'.

Onderaan stond een adres. Arja besloot te schrijven en kreeg een brief terug.

'Van Anja Breijer, de schrijfster van het stuk. Die nodigde me uit in het Vrouwenhuis. Ik heb daar toen wel een half uur gestaan voordat ik naar binnen durfde… realiseerde me dat als ik hier naar binnen zou gaan, het onomkeerbaar was.'

Maar Arja ging! Met de verlovingsring van Piet diep weggestopt in haar zak.

Ontdekken van de vrouwenliefde

Arja weet die allereerste avond nog tot in detail te beschrijven. 'Ik kwam daar binnen en vroeg naar Anja. Ik zag haar en wist gelijk: ik ben het. Ik dacht wát een mooie vrouw! Als er zo meer zijn, weet ik het wel!' lacht ze.

Het was al wat later en er waren vrouwen aan het dansen. 'Op Lavender Jane.'

Dansen durfde Arja nog niet. 'Maar ik heb wel mijn ogen uitgekeken!'  De avond leverde Arja bovendien een date op! 

Arja: 'Ik raakte in gesprek met Hetty, een verpleegkundige. We vonden elkaar wel leuk en hebben adressen en telefoonnummers uitgewisseld.'

Maar de volgende dag moest Arja op vakantie. Mét Piet. En diens familie. Op wintersport naar Zwitsersland.

'Als ik in de stoeltjeslift zat, zat ik alleen maar aan Hetty te denken', herinnert ze zich.

Eenmaal terug in Nederland spraken de twee snel af. Voor het eerst ging Arja zonder vriend op stap. 'Naar een dansavond van het COC.'

Daar kreeg Arja een volgende vuurdoop: 'Het bleek een travestietenavond! Ik was weer flabbergasted!'

Toen de twee om drie uur in de ochtend weer buiten stonden, bleek het mistig en glad. 'Blijf maar bij mij slapen', opperde Hetty. Die nacht heb ik voorzichtig ontdekt wat vrouwenliefde is...'

De volgende ochtend werd hun droom ruw verstoord toen er al vroeg werd aangebeld.

'Piet stond op de stoep,' vertelt Arja. 'Ze hadden zich thuis vreselijk zorgen gemaakt. Er zat daar een compleet tribunaal op me te wachten..'

De dames wisten zich eruit te kletsen, maar Arja's verloofde voelde nattigheid.