Bij het Amsterdamse Galakoor geen ABBA, Dana International of Conchita Wurst op het repertoire, maar klassieke stukken. Eeuwenoud of modern klassiek, het koor slaagt er keer op keer in zich de stukken eigen te maken. Een uniek concept! 

Het Amsterdamse Galakoor (dat komt van Gay en Lesbian Amsterdam) werd in het najaar van 2013 opgericht door dirigent Yt Nicolai.

'Vanuit de gedachte dat er een lacune bestond binnen de gemeenschap om klassiek te kunnen zingen,' vertelt koorlid vanaf het eerste uur Cobie Groenendijk (46). Vanuit haar rol als bestuurslid verzorgt ze tevens de pr voor het Galakoor.

Ik ontmoet haar en collega-koorlid Anna de Graaf (57) in Cantina Vocaal, de vaste repetitielocatie van het Galakoor aan de De Wittenstraat in Amsterdam-West.

Beide sopranen kozen heel bewust voor dit koor.

Cobie: 'Homoseksualiteit is in de maatschappij nog steeds niet 'normaal'. Er is altijd die antenne of je veilig jezelf kunt zijn; kan het wel of niet. We willen als koor mooie muziek maken, schoonheid maken. Maar ook een veilige omgeving bieden. Want om die schoonheid te kunnen maken, moet je je veilig voelen. Muziek is iets heel kwetsbaars.'

Anna, sinds januari dit jaar lid van het Galakoor, beaamt dit direct. 'Ik voel me hier op mijn plek, voel me thuis en geef hier veel meer bloot van mezelf. Ik kan hier écht contact maken en vind een klankbord. Het Galakoor verbindt. We zijn veel meer dan een koor dat mooie muziek maakt.'

Anna doelt daarmee op de rol die het Galakoor ook en misschien wel juist buiten de repetitieruimte speelt. Want het Galakoor slaat bruggen in de maatschappij.

'Er gaat een zeker empowerment uit van het koor,' zegt Cobie. 'We laten ons zien en horen. Tonen lef en bravoure.'

Queering Classical Music

Het unieke van het Galakoor is namelijk niet alleen dat het bestaat uit mensen met een LHBT+-identiteit, maar ook muziek maakt ván en samenwerkt mét professionele musici uit die community. Door zorgvuldig te kijken naar tekst en interpretatie, maken de zangers en zangeressen van het Galakoor zich de werken vervolgens eigen; het zogenaamde 'Queering Classical Music'.

Zo staat er op het repertoire van het Galakoor onder meer werk van componisten Francis Poulenc en Koos de Muinck en werkte het koor al eens samen met sopraan Marene Elgershuizen.

'Musici zijn niet altijd gewend om die kant van zichzelf te laten zien. Juist zo ontstaat er cohesie', stelt Cobie.

Ook eeuwenoud werk wordt door het Galakoor 'ge-queered'.

Cobie: 'De Johannes Passion bijvoorbeeld. Daarbij hebben we heel erg gekeken naar het verhaal; Jezus werd opgepakt vanwege zijn anders zijn. Daar kunnen we ons mee identificeren.'

Natuurlijk worden de interpretaties van het Galakoor bij het publiek niet altijd even gewaardeerd, temeer omdat veel klassieke werken religieus getint zijn.

'Heiligschennis, zo noemde iemand de bijbehorende poster destijds,' herinnert Cobie zich, die zelf opgroeide in de biblebelt. Maar Cobie schrikt niet terug van wat weerstand. Ze schroomt zelfs niet om nog een stap verder te gaan door het zingen in het Galakoor te omschrijven als een spirituele ervaring.

Immers: 'Religie betekent verbinding! Ik ervaar het zingen in dit koor dan ook als religieus.' Om nog terloops toe te voegen: 'We hebben trouwens ook twee dominees in het koor.'

Bestaansrecht door kwaliteit

In haar bijna zesjarig bestaan heeft het Galakoor een behoorlijke voet aan de grond gekregen in het klassiek korenlandschap.

'We hebben de afgelopen jaren nodig gehad om het publiek aan ons te binden. We krijgen steeds meer naamsbekendheid en treden steeds vaker op, ook buiten de regio. We stonden in 2017 zelfs op het Holland Festival!' Cobie klinkt trots.

'We hebben een grote achterban in de community. Die kiezen heel bewust voor ons, voor ónze uitvoeringen. Maar ook buiten de community worden we steeds vaker gevraagd voor culturele evenementen. We beginnen elkaar te vinden.'

Het Galakoor wordt gedragen door vrijwilligers en bekostigd uit subsidie- en contributiegeld. Behalve de dirigenten - afgelopen jaar vond er een dirigentenwissel plaats; Joke Geraets is tegenwoordig de dirigent van het Galakoor - en de pianist; dat zijn professionals. Zij waarborgen de kwaliteit van het koor. Nieuwe koorleden moeten dan ook niet zonder reden eerst auditie doen.

'We kijken inderdaad naar de basale vermogens van iemand's stem. Maar ervaring met klassieke muziek is niet echt van belang. En we hebben zelfs iemand die geen noten kan lezen,' stelt Cobie eventuele geïnteresseerden gerust.

Momenteel bestaat het Galakoor uit zo'n 25 mensen; ongeveer 15 mannen en 10 vrouwen. De jongste is begin 30, de oudste begin 70. De grootste groep is tussen de 40 en 60 jaar oud.

Temeer omdat niet iedereen er altijd is, is er dus wel zeker ruimte voor nieuwe aanwas! Vooral voor vrouwen!

Grappig genoeg hebben in roze koren de mannen vaak de overhand - wellicht hebben lesbische of biseksuele vrouwen minder de behoefte zich te verenigen? Hoe dan ook; tevens voor de balans van de stemmen zou het goed zijn als er wat vrouwen bij zouden komen! 

Meld je dus vooral aan als je interesse hebt! De repetitiedeur staat open!  

Want voorlopig is het Galakoor nog lang niet klaar met queeren! Op naar de volgende zes jaar!

'Wat meer vaste koorleden zou fijn zijn. En verder veel mooie grote klassieke stukken. Want voor mij geen dag zonder Bach!', besluit Cobie enthousiast.

'Ja! dat geldt ook voor mij!', valt Anna haar bij. 'Ik kan niet wachten tot we de Johannes Passion nog een keer doen!'

Wil je meer informatie over het Galakoor of zoek je een mogelijkheid om je klassieke zangtalent in te zetten, schroom niet om contact op te nemen! Op vrijdag 29 juni aanstaande verzorgt het Galakoor een groot optreden onder de titel 'Verkeerde vriendschap – Queer voices'. Enne.. ook hetero's zijn natuurlijk van harte welkom! www.galakoor.nl

*

Blijf op de hoogte!