Mounir Samuel staat tot en met 14 december in de theaters met de voorstelling 'En toen schiep God Mounir'. De Egyptisch-Nederlandse Mounir Samuel kreeg naamsbekendheid als Midden-Oostendeskundige, hij is ook wel bekend omdat hij twee keer publiekelijk zijn coming-out heeft moeten doen (een keer voor de wereld als lesbienne en een keer als man) en om zijn reportages in onder andere 'De Groene Amsterdammer'. Mounir heeft tien boeken op zijn naam staan waarvan 'God is groot' de laatste is en hij schreef een aantal jaar geleden voor Zij aan Zij. Terwijl hij zijn schoenen poetst, krijg ik de kans om hem telefonisch te interviewen.

Beeld: A. vd Meer

In zijn voorstelling 'En toen schiep God Mounir' is Mounir onder andere kritisch over de grenzen van gender en gaat hij op zoek naar de nieuwe mens voorbij het mannelijke en het vrouwelijke. Mounir noemt zichzelf een man van de toekomst. Hij is op een gegeven moment afgestapt van zichzelf gender queer noemen. 'Doordat ik mezelf gender queer noemde, werd ik een genderconfused persoon in de ogen van sommigen, in plaats van de man plus te zijn die ik wel degelijk ben. Ik ben een gender fluïde man, maar ik ben geen gender fluïde vrouw. Ik heb het gevoel dat ik masculiniteit constant herdefinieer. Ik geloof dat de mannelijkheid van de huidige maatschappij mij niet past. De vraag is dan ook: ben ik dan geen man of hebben die andere mannen nog heel veel te leren?' 

Later zegt hij: 'Mijn transzijn is eigenlijk totaal geen relevante kwestie en ik zou het niet eens zo noemen als mensen het niet constant de nadruk moeten geven. Het is wel onderdeel van mijn verhaal en onderdeel van mijn ervaring, maar het is niet wat mij mij maakt.' Wat hem opvalt en waar hij zich druk over maakt is dat hem in interviews doorgaans geen algemene vragen worden gesteld zoals: Waar gaat je hart van kloppen? Waar maak jij je druk over als je wakker wordt? In plaats daarvan moet hij eindeloos veel vragen over gender en afkomst beantwoorden.