Gedichtjes van Doet

De 22-jarige lesbische Doeta Aartsma schrijft Gedichtjes van Doet. Over de liefde en het leven, en haar eigen leven in het speciaal. 'Ik kan alleen schrijven als er op dat moment iets speelt in mijn leven. Als alles goed gaat, gebeurt er weinig'. Vorige week organiseerde Doeta samen met Brouwerij de Eeuwige Jeugd voor het eerst een poëzieavond in Tapperij de Eeuwige Jeugd en wij waren daarbij. 

Als ik de tapperij binnenloop, pas ik er nog net bij. Alle kaarten voor de poëzieavond waren binnen drie dagen uitverkocht en de tapperij zit dan ook stampvol mensen van alle soorten en maten. Van de complete familie van Doeta tot mensen die het 'toevallig langs zagen komen', iedereen wacht nieuwsgierig af tot Doeta het openingswoord komt geven. 

Wat die familie betreft, dat vond ze van tevoren nog best spannend. 'Mijn ouders hebben mij slechts enkele keren zien optreden. Nu waren de eerste twee rijen gevuld met familie, er waren zelfs mensen overgevlogen vanuit Friesland. Ik zie hen überhaupt maar twee keer per jaar, dus het was heel bijzonder dat ze er waren. Mijn ouders weten wel dat ik een vrije geest heb natuurlijk (drank, seks, potten lifestyle) maar ik denk dat mijn familie me gisteren wel een beetje beter heeft leren kennen haha. Lekker confronterend dat ze allemaal vooraan zaten, maar stiekem ook extra leuk.'

Samen met Brouwerij de Eeuwige Jeugd heeft Doeta een aantal dichters verzameld voor vanavond. De dichter die het spits afbijt is MC Lost; 'Wow, jullie zijn met veel. Ik ben een zaal van 6 mensen gewend en dan tel ik mezelf als aanwezige mee.' MC Lost schrijft ook voor Het Lief Dagboek, de gedichten die hij voordraagt gaan veelal over de liefde en zijn soms erg beeldend geschreven; 'mijn tong zit zó diep in jou, dat ik de onderkant van jouw hart een klein likje kan geven'. De gedichten komen binnen en niet alleen bij mij, merk ik als er een oorverdovend applaus volgt. 

Na MC Lost komt Nola Zeegers, een dichter die per ongeluk bij de andere locatie van De Eeuwige Jeugd in Amsterdam-West stond. Ze komt echter alsnog precies op tijd aan en leest prachtige gedichten voor waaronder een ode aan Hotel de Goudfazant, de inhoud van het leven en rotdagen, 'ik voel mij even zo.. ik zie, ik zie, dat jij het ziet.' Het afsluitende gedicht vraagt wat medewerking van het publiek en iedereen roept enthousiast mee om het gedicht compleet te maken. 

Dan komt Roos. Roos en Doeta kennen elkaar dankzij het skateboard dat Roos van Doeta kocht. Zo'n skateboard dat menig lesbische vrouw aanschaft als ze net uit de kast is, volgens Doeta dan. Ook de gedichten van Roos gaan veelal over de liefde en ze wekt extra empathie op door het mooie gedicht over een meisje dat haar bedroog. 

Tussen de gedichten door, praat Doeta alles vloeiend aan elkaar. Dat gaat haar zo gemakkelijk af, zo lijkt het tenminste, dat je je afvraagt of ze ooit anders heeft gedaan. Het publiek lacht continu om haar grappen, als je het mij vraagt zou een carrière als cabaretier haar niet misstaan. Haar complete familie zit zoals gezegd op de eerste twee rijen en ze wendt zich, als het haar beurt is om haar gedichten voor te dragen, regelmatig tot hen om te checken of ze het allemaal nog wel volgen; 'mam, weet jij wat een dinsdagdip is?' 

Het feit dat haar familie in de zaal zit, houdt haar niet tegen om het door middel van haar gedichten uitgebreid over natte poezen, voorbinddildo's, drugs, vrouwen en typische dingen uit het leven van iemand uit generatie Z te hebben. Toch is het niet alleen maar seks, drugs en rock & roll wat haar gedichten betreft. Doeta's proza raakt en brengt wat teweeg. Zo is er bijvoorbeeld het gedicht over het vergaan van de tijd; 'als ik denk aan later, dan mis ik nu al vroeger'. 

Welke gedichten van eigen hand zij zelf het mooiste vindt? 'Oef. Dit vind ik een hele lastige. Er zijn natuurlijk een aantal gedichten die onwijs goed werken op het podium. Dan ga ik meestal voor humoristisch. Dat is ook een beetje wat ik zie als mijn 'kern'. Lachen is leuk en ik laat mijn mening graag door middel van een grap doorschemeren. Toch, de wat meer diepgaande gedichten vind ik zelf het mooiste. Die betekenen veel voor mij. Als zo'n gedicht dan af is, valt wat ik voel ook pas echt op z'n plek. Zo leer ik mezelf een beetje begrijpen.' 

Na Doeta stapt René Oskam naar voren. Een al wat bekendere dichter die, zoals Doeta zelf zegt, 'wel zijn geld hiermee verdient'. We krijgen wat handige liefdestips en lachen wat af om zijn grapjes. 

Als ik Doeta vraag of er iemand in het speciaal is die haar heeft geïnspireerd om te gaan schrijven, noemt ze ook zijn naam. 'Er is niet één specifiek iemand die mij heeft geïnspireerd, maar René Oskam vind ik natuurlijk onwijs tof. Ik vind zijn gedichten vooral technisch heel goed. Zo klopt bijvoorbeeld het aantal lettergrepen altijd precies bij hem. Toen ik net begon met Gedichtjes van Doet heeft hij mij daar ook een keer op getipt via instagram. Dat ik daar iets beter op moest letten (op een aardige manier) en gelijk had 'ie!'

Na René is het alweer de beurt aan de laatste dichter van de avond, Esper. We beginnen met een meditatiesessie waar het gros van de mensen inmiddels wel iets te aangeschoten voor is, we zijn dus in een tapperij met heel lekker bier hè, maar de liedjes van Esper zijn mooi en zorgen ervoor dat het publiek weer muisstil wordt. Ook zijn liedjes gaan veelal over de liefde, onder andere voor Italië, maar zoals dichter Boris Pasternak ooit zei; 'Wij zijn allemaal slechts mens geworden in de mate waarin we van mensen hebben gehouden en in de gelegenheid waren van ze te houden'. Het draait uiteindelijk allemaal om de liefde.

Na de liedjes van Esper is het dan echt tijd voor de borrel met muziek van Benny en Val. Ook kunnen mensen nog wat rondkijken bij de randprogrammering. Zo zijn de vrouwen van Eventjeseefje aanwezig en kun je zelf je creatieve ei kwijt op het whiteboard. Enkele resultaten:

Dan kan het feest beginnen, de avond is geslaagd. Is het voor herhaling vatbaar?

'Vanuit De Eeuwige Jeugd is de interesse er zeker, wat superleuk is! Met welke regelmaat weet ik nog niet. Ik werk als docent video op de hogeschool van Amsterdam & ben freelance foto- en videograaf naast Gedichtjes van Doet dus veel tijd heb ik niet. Maar er gaat zeker nog wel een tweede keer komen. Ik vind het heel bijzonder dat zoveel mensen zich herkennen in bepaalde dingen. Ik krijg wel vaker berichten van mensen die me bedanken onder het mom van 'ik kon daar zelf de woorden niet voor vinden'. De humoristische gedichten slagen natuurlijk ook voornamelijk omdat mensen zichzelf daarin herkennen. Dat is zo leuk! Zijn we toch allemaal een beetje hetzelfde.'


De gedichten van Doeta zijn op het Gedichtjes van Doet Instagramaccount en haar website te lezen.

 

*

Blijf op de hoogte!

 

Reacties

Log in om reacties te lezen en zelf te reageren.



Recent nieuws:

Kerstwensen

Lichtjes, mooi gedekte tafels, cadeautjes onder de boom? Kerst betekent voor iedereen iets anders. Van gezelligheid, warmte en verbinding tot juist eenzaamheid. Wij vroegen onze lezers: Wat is jouw kerstwens?

Lees verder

Een zwaluw in de kamer

'Straal uit dat iedereen er mag zijn. Heb aandacht voor diversiteit, reik zo een helpende hand. De ondertitel van mijn boek is niet voor niets Queer-verhalen die je omarmen.' We spreken Eveline van de Putte.

Lees verder

Terug in de kast in Marokko?

'De familie ginder weet niet van mijn lesbische identiteit. Volgens mijn vader is Marokko nog niet ver genoeg met de acceptatie. Ik kan er maar beter over zwijgen, aldus hem. Hier heb ik dus geen zin in.' Wat zou jij doen?

Lees verder
Meer nieuws & achtergronden