Verhalende popmuziek van Rotterdamse bodem: Maak kennis met songwriter Emmy Eve (29). In 2015 deed ze mee met het programma De Beste Singer Songwriter, waar ze duidelijk maakte hoe fijn het zou zijn als iedereen elkaar zou accepteren, zonder elkaar labels te geven. Hierna bracht ze regelmatig nieuwe nummers uit, zoals te zien is op haar YouTube kanaal.  

Sinds vorig jaar heeft Emmy Eve voor een nieuwe aanpak gekozen. In een zoektocht naar een groter publiek werkte zij samen met producer Rob Peters, die eerder samenwerkte met bekende artiesten als BLØF Typhoon, en Maaike Ouboter. Het eerste resultaat 'Denk aan Mij' kwam gisteren uit. Wij gingen met Emmy Eve in gesprek en vroegen haar over haar nieuwe nummer en de veranderingen die ze de afgelopen jaren heeft doorgemaakt.

Vertel eens wat over je nieuwe nummer?

'Denk aan Mij' is het eerste nummer van mijn nieuwe Nederlandstalige EP. Voorheen maakte ik vooral Engelstalige muziek, de reden dat ik nu Nederlandstalige muziek maak is omdat ik denk dat er dan beter naar mijn teksten wordt geluisterd. Dit is precies waar ik naar streef, want met mijn teksten vertel ik verhalen waar mensen zich mee kunnen identificeren. Ook heb ik besloten het deze keer wat groter aan te pakken dan voorheen. Het is de eerste keer dat ik mijn EP ga laten 'pluggen', dat betekent dat iemand mijn nieuwe nummers naar de radio gaat brengen. Hierdoor zal mijn nieuwe EP waarschijnlijk ook meer publiciteit krijgen. Dat vind ik heel leuk en spannend!

Waar gaat het nummer over?

Hoewel ik over het algemeen schrijf over dingen die ik zelf meemaak, gaat het nummer 'Denk aan Mij' ook over de ervaringen van anderen. Deels gaat dit nummer over mijn ex die ik niet meer zie of spreek en over de scheiding van mijn ouders. Maar ook de ervaringen van mijn vriendin in haar werk in de ouderenzorg zijn verwerkt in dit nummer. Ik vroeg me af: Stel je voor dat je oud en dement bent en je geliefde je niet meer ziet zoals je ooit geweest bent? Vandaar de tekst: 'Zie me dan in mijn goede jaren, denk aan mij en glimlach er dan bij'. Het was de bedoeling dat ik met deze nieuwe EP optredens zou gaan geven in september en oktober, maar dit gaat niet door vanwege de coronamaatregelen. Ik verwacht eigenlijk dat in het nieuwe jaar er pas iets gaat gebeuren. In de tussentijd zullen er wel creatieve oplossingen komen met livestreams en dergelijke. Dus: Stay tuned!

Door de coronamaatregelen zitten we nu in quarantaine. Hoe gaat dat bij jou?

Eigenlijk best oké. Ik ben sowieso wel een huismus, ik ben iemand die zich thuis wel kan vermaken. Zo heb ik laatst het nieuwe seizoen van the L word al gebinged op Videoland. Het is een feest der herkenning om Bette, Shane en Alice terug te zien naast de nieuwe personages. Ik vind het slim dat ze deze 'oudere' generaties – die je al in je hart gesloten had - hebben gemixt met de 'nieuwere' generaties. Ik kan niet wachten tot het nieuwe seizoen uitkomt!

Ik vind het jammer dat ik mijn bandleden nu al twee maanden niet meer heb gezien. We hebben geprobeerd om alsnog met z'n allen te repeteren via zoom. Helaas ging dit niet zo goed, omdat er dan vertraging zit in de muziek.

'Ben jij vrouw en kan je drummen?'

Met muziek begon ik in eerste instantie alleen: ik speelde zelf gitaar en zong daarbij. Dat zou in principe ook voldoende kunnen zijn voor een singer-songwriter. Maar ik voelde dat mijn nummers meer aankleding nodig hadden. Daarom ging ik op zoek naar een band, en die vond ik via Facebook. In het begin was ik heel erg gefocust op het vinden van een vrouwenband. De muziekindustrie is echt een mannenwereld, dus het idee van een vrouwenband vond ik wel krachtig. Maar het probleem is dat ik hierdoor niet meer ging letten op kwaliteit. Het was eerder zo dat ik dacht: 'ben jij vrouw en kan je drummen?' Ik heb dat hele idee van een vrouwenband laten gaan, want mannelijke muzikanten kunnen natuurlijk net zo goed zijn als vrouwelijke.  Ik heb nu een mannelijke gitarist waar ik super blij mee ben, maar verder bestaat de band – inclusief mezelf –wel alleen uit vrouwen.

Optreden in een regenboogstring

De muziekwereld is heel competitief, dus je moet zorgen dat je je kunt onderscheiden van de rest. Vroeger dacht ik dat ik me kon onderscheiden van de rest door een typisch gay uiterlijk te hebben. Ik was me namelijk heel erg aan het focussen op de gay community als doelgroep. Ik vond het lastig om op te vallen zonder mezelf te verloochenen. Als ik in een regenboogstring ga optreden val ik natuurlijk wel op, maar dat slaat nergens op – voor de muziek die ik maak in ieder geval niet.

Een kuif, een strik en een pak

Vroeger droeg ik altijd een pak en een strik en ik had een kuif. Ik was heel erg aan het uitmelken dat ik lesbisch ben. Ik had het idee dat, omdat ik zelf lesbisch ben, de gay community zich met mij konden identificeren en zij mij als artiest dus ook wel leuk zouden vinden. Maar zo werkt het natuurlijk helemaal niet. Dat mensen dezelfde geaardheid hebben als jij betekent niet dat ze automatisch dezelfde muziek tof vinden. Nu ik wat ouder ben denk ik: 'eigenlijk val ik gewoon op door mezelf te blijven.' Ik durf dit nu ook wat meer uit te dragen. Adele is hierin dan ook echt mijn voorbeeld: ik vind het zo mooi dat zij in interviews en ook in optredens heel erg zichzelf blijft. Hoewel zij niet lesbisch is, zie ik haar wel als mijn rolmodel.  Haar manier van verhalen vertellen in muziek is namelijk iets wat ik ook heel graag zelf probeer te bereiken als artiest. Ik wil met mijn teksten overdragen dat liefde universeel is en dat diversiteit oké is. Dit is in sommige gevallen wel gelukt, bijvoorbeeld toen ik meedeed aan De Beste Singer Songwriter.

Na die uitzending kreeg ik een mailtje van een meisje van 15 die stuurde dat ze heel erg in de knoop heeft gezeten met zichzelf. Ze vertelde me dat ze door het luisteren van mijn nummer de moed had gevonden om haar ouders te vertellen dat ze op meisjes valt. Ik vond het heel bijzonder dat mijn muziek dit teweegbracht.

Wil jij een rolmodel zijn voor meisjes zoals zij?

Ik zou het wel een eer vinden, maar ik zie mezelf niet zozeer als een rolmodel. Het is niet echt iets waar ik bewust mee bezig ben. En het is trouwens niet zo dat alleen jonge meisjes moeite hebben met hun geaardheid. Kijk maar naar Georgina Verbaan. In een interview met Vogue las ik dat ze onlangs uit de kast is gekomen. Zij is al de veertig gepasseerd en durft pas sinds kort aan zichzelf toe te geven dat zij eigenlijk vooral op vrouwen valt. Volgens haar komt dit doordat zij vroeger nauwelijks lesbische rolmodellen had waar zij zich mee kon identificeren. Ik geloof dus ook zeker dat het goed is als die rolmodellen er zijn. Dan realiseren mensen zich: 'O, deze vrouw valt ook op vrouwen en ze is toch succesvol.' Mijn nieuwe EP is dan ook een dikke middelvinger naar iedereen die denkt dat, wanneer je niet hetero bent, je niks kunt bereiken. Ik ben zelf namelijk openlijk lesbisch, en ik wil met mijn muziek laten zien dat ik trots ben op wie ik ben en wat ik tot nu toe bereikt heb.

Volg Emmy Eve op Instagram en op Spotify!

*

Blijf op de hoogte!