Ik ben geen oppas oma

'Sinds een paar maanden kan ik mezelf oma noemen. Mijn dochter heeft met haar man een gezonde en mooie zoon gekregen. Superblij zijn ze met hem, en ik natuurlijk net zo goed. Helaas zitten er ook minder leuke kanten aan deze heuglijke gebeurtenis, zo bleek snel. Al voor de geboorte vroeg mijn dochter of ik na haar bevallingsverlof twee dagen per week op de kleine zou willen passen. Dat heb ik geweigerd. Af en toe eens babysitten vind ik prima, maar niet structureel. Mijn eigen moeder heeft dat ook nooit gewild en dat heb ik altijd goed begrepen. Als je zelf twee kinderen hebt opgevoed, heb je je portie kinderwerk wel gehad. Dan heb je recht op me-time.

Ik ben al met pensioen, maar altijd druk met van alles en nog wat. Zo breng ik bijvoorbeeld lekker veel tijd met mijn nieuwe vriendin door. Maar het doet er eigenlijk niet toe hoe ik mijn dagen invul, vind ik.

Mijn dochter zei dat ik waarschijnlijk van mening zou veranderen bij het zien van de baby, en nam mijn weigering goed op. Nu ik na de geboorte nog steeds hetzelfde standpunt inneem, is de verhouding tussen ons beiden behoorlijk verslechterd. De kinderopvang is te duur volgens dochterlief. Nou, dan doen jullie iets anders minder, was mijn respons. Dan maar niet twee of drie keer per jaar op vakantie, of wat minder riante auto's. Dat soort dingen calculeer je in als je aan kinderen begint. Ik vind trouwens niet dat ik me hoef te verantwoorden voor mijn beslissing. Het echt nare is alleen dat ik met de verkoelde relatie nu ook mijn kleinzoon minder zie. Mijn schoonzoon houdt zich afzijdig. Zijn ouders wonen ver weg. Wat zou jij doen?'

 

Blijf trouw aan jezelf
'Ik vind dat de kersverse oma gelijk heeft. Haar dochter en schoonzoon kunnen niet van haar verwachten dat ze structureel gaat oppassen, hoe goed hun dat financieel gezien ook zou uitkomen. De financiën zijn hun eigen verantwoordelijkheid. Het is jammer dat de dochter zo negatief reageert, maar dat is haar stukje. Ik zou als ik haar moeder was trouw blijven aan mezelf en erop vertrouwen dat de relatie met dochterlief wel weer zal herstellen.' – Rina

Trek je eigen plan
'Je bent inderdaad geen enkele verantwoording voor je tijdsbesteding schuldig. Zelfs al doe je een deel van je tijd helemaal niets of niets bijzonders, dat doet er niet toe. Die tijd is van jou en jij beslist erover. Ik kan je niet anders

Lees meer

Reacties

Log in om reacties te lezen en zelf te reageren.



Recent nieuws:

Wat als

Claudia de Breij maakte een voorstelling over aardig zijn en aardig gevonden worden. Over overprikkeld zijn of gewoon eindelijk eens jezelf durven zijn. Over periodieke onthouding, zielige dictators en, wat als...

Lees verder

Het Archief Jilles

Mosse-lezing: Lisa Weeda vestigt de aandacht op haar grootvader Jilles. Steeds dichter komt ze bij hem en ook bij het heden: 'De geschiedenis heeft een hart nodig om weer in te kloppen.'

Lees verder

Verbinding door begrip

Eline van Gils vertelt over Who's afraid of Oscar Wilde, een voorstelling over de uitdagingen van queer ouderschap, het maatschappelijk debat, zichtbaarheid en haar eigen kinderwens.

Lees verder
Meer nieuws & achtergronden