In de wandelgangen van het Binnenhof staan ze bekend als de drie musketiers: Kirsten van den Hul, Vera Bergkamp en Nevin Özütok. Ze vertegenwoordigen verschillende partijen, maar werken goed samen op de regenboogportefeuille. Zij aan Zij spreekt ze na afloop van het wat matte COC-verkiezingsdebat op 5 februari jl..
Kirsten van den Hul (44) zit sinds vier jaar in de Tweede Kamer voor de Partij van de Arbeid. 'Een samenleving zonder seksisme, racisme, discriminatie en polarisatie: daar wil ik me als PvdA-Kamerlid voor inzetten. Diversiteit en verbondenheid vind ik heel belangrijk, want alleen samen komen we vooruit.'
'Waar die benaming de drie musketiers eigenlijk vandaan komt? Het begon toen we gezamenlijk de petitie ter ondersteuning van de Nashvilleverklaring (MvB: hierin staat dat de erkenning van o.a. homoseksualiteit een zonde is, en te genezen is) in ontvangst namen. Alle drie waren we in het roze gestoken. We stonden hand in hand. Zo zijn we het gesprek aangegaan met de aanbieders. Ieder van ons zit op roze beleid en werkt vanuit het hart op het borgen van lhbtqia-rechten. Het grootste succes is de verankering van lhbti-rechten in artikel 1 van de Grondwet. Een wetsvoorstel daartoe werd dinsdag 9 februari met een ruime twee derde meerderheid in de Eerste Kamer aangenomen [lees hier meer]. De eerste ronde zijn we daarmee door. Voor de tweede ronde is een twee derde meerderheid in beide Kamers nodig. De SGP, de PVV en FvD zijn vooralsnog tegen. Verder is het afhankelijk van de verkiezingen hoe het verder zal lopen.
Ik ben sinds 2017 Tweede Kamerlid en hoop weer op Kamerlidmaatschap voor de PvdA. Een eerlijke toekomst, overal gelijke kansen, veilig jezelf kunnen zijn, dát is het verhaal van mijn partij. Ook wereldwijd valt er het nodige te winnen.'
'Ondertussen bezie ik zaken graag positief. Zo kun je COC's verkiezingsdebat mat noemen, maar het het CDA heeft wel stappen gezet voor de veiligheid van lhbtqia's. In die zin is het voorstel van Wopke Hoekstra om een nationaal coördinator in te stellen om de veiligheidssituatie van lhbtqia's in kaart te brengen te waarderen. We weten alleen al genoeg. Toen de oppositie eerder moties indiende voor een gespecialiseerde recherche, meer Roze in Blauw en een aangepast curriculum op de politieschool, stemde het CDA met de VVD tegen. Dat herinneren we ons natuurlijk wel. Minister van Justitie Grapperhaus heeft ook niets gedaan met de wensen van de Kamer. Zo'n nieuwe coördinator is leuk, maar er liggen al veel mooie voorstellen. Doe daar dan eerst wat mee.'
'Ook de afwijzing van homoseksuele leerlingen door scholen is eerder aangekaart bij de minister, maar wat gebeurt er vervolgens? Dáár gaat het steeds om. Reformatorische en andere scholen zijn niet veilig voor lhbtqia-leerlingen. Ze voelen zich er niet beschermd. Veel leraren vinden het nog lastig om les te geven over seksuele diversiteit. Daar ligt een taak voor de lerarenopleiding. De Gender and Sexuality Alliance (GSA) is hier druk mee. Het meerouderschap, een andere kwestie tijdens het COC-debat, moet ook te regelen zijn. Je kunt je niet blijven verschuilen achter juridische haken en ogen, zoals de CDA- en VVD-vertegenwoordigers tijdens de discussie bleven doen. Waar een wil is, is een weg, waar geen wil is, is een wet. Zo zie ik het. Het verbod op conversietherapie, 'homogenezing', is minstens zo'n moeizaam proces. Vanuit D66, GroenLinks en PvdA zijn hierover moties ingediend. Het gaat om kwetsbare kinderen. Het kabinet wil er niet aan, met de uitvoering komen ze niet over de brug. Dat is helaas de realiteit. Hoe dan ook is een nieuw COC-regenboogstembusakkoord waaronder ook het CDA een handtekening zet belangrijk. Het houdt de lat hoog.'
'Punten die ik voor de komende vier jaar persoonlijk belangrijk vind? Onder meer de asielprocedure voor lhbtqia's. Ze krijgen vreselijke vragen vol stereotypen over hun identiteit. Verder zijn ze verre van veilig, denk maar aan de lesbische vrouw die eind vorig jaar met kokend water werd overgoten in een azc in Gilze. Verder maak ik me grote zorgen over de internationale situatie, de conservatieve trend wereldwijd. In 2012 was ik VN – Vrouwenvertegenwoordiger. De ruimte om het over gender te hebben, stond toen al onder druk. Over nieuwe zaken kon je het nauwelijks hebben; het behoud van 'agreed language' was al heel wat. NGO's hebben het ook door de coronacrisis moeilijker gekregen. De meest gemarginaliseerde personen hebben het het zwaarst te verduren. Ik sprak een HIV-activiste uit Kenia over de kettingreactie aan problemen. Als je geen werk hebt, heb je ook geen geld voor de kliniek. Lhbtqia- en vrouwenrechtenactivisten staan onder druk. Onder het mom van antiterrorisme mogen ze geen gelden uit het buitenland meer ontvangen. Nederland moet ze blijven steunen. Niet alleen ver weg, maar ook binnen Europa. Kijk bijvoorbeeld naar Polen en Hongarije.'
---
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen debatteerden de landelijke politieke kopstukken over LHBTI-onderwerpen. De presentatie was in handen van Clairy Polak. Je kunt het volledige debat hier terugkijken.
Tijdens dit debat werd ook COC's 'kieswijzer voor de regenbooggemeenschap' gelanceerd: Rainbowvote.nu. Hier vind je de standpunten van partijen die meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen, vind je profielen van 'regenboogkandidaten' en zie je hoe partijen de afgelopen tijd hebben gestemd over LHBTI-kwesties. Hier lees je er alles over.
NOS op 3 legt nog even uit waar we precies voor stemmen op 17 maart:
Elke avond gaat NOS op 3 live in gesprek met lijsttrekkers van politieke partijen. De livestream begint steeds om 19 uur, en je kunt alle gesprekken terugkijken op het YouTube-kanaal.
Komende week lees je ook:
*
Blijf op de hoogte!