Als je het afgelopen jaar niets gestreamd hebt en al het moois hebt gemist: het Queer Film Festival Utrecht brengt gelukkig een paar fijne speelfilms en mooie korte films terug op het grote witte doek.
Altijd al ben ik een groot fan van korte films geweest. In shorts worden verhalen vaak krachtiger en meer to the point verteld; logisch want je hebt minder tijd dan in een 'gewone', langere film. Waar die speelfilms het verhaal nogal eens onnodig willen uitrekken, zijn shorts dus lekker compact.
De drive van de makers om hun verhaal te vertellen spat van het scherm af. Helemaal leuk dus dat het Queer Film Festival Utrecht een kort filmprogramma van Nederlandse bodem laat zien. Het programma Made in Holland is in stand gekomen in samenwerking met de Amsterdamse Roze Filmdagen.
Korte films
Laat je meevoeren in het dystopische en misschien uiteindelijk ook wel utopische Hartenprins. Deze short transporteert je binnen seconden naar een wereld waar een klassiek sprookje lijkt te zijn samengesmolten met Black Mirror, Stranger Things en een vleugje Blade Runner. Maar dan met een flinke laag roze glazuur er overheen.
In het indringende Vlinders ontbreekt dit suikerlaagje en worden we de wereld van drugs en prostitutie ingetrokken. Door een heftig incident komt de prille, kwetsbare relatie tussen de twee vrouwelijke hoofdpersonen danig onder druk te staan. Kan dit nog goed komen?
Nog een relatie die onder druk komt te staan is die van de twee queer middelbare scholieren Cas en Naomi. Ieder moment van de dag brengen ze ongeveer samen door, maar daar komt verandering in als het eindexamen dichterbij komt. Hoe zal de toekomst eruitzien? Marlon Brando is een sympathieke short, dat een verhaal over verandering, vertrouwen en keuzes heel herkenbaar, direct maar ook ingetogen weet te vertellen.
Fietsvakantie is een buddy-road movie op de fiets (hoe Nederlands wil je het hebben?!), waarbij het de vraag is of de verwaterde vriendschap tussen Ravi en Vincent hersteld kan worden. Zijn de Nederlandse eindeloze wegen wel de geschikte plek voor zo'n expeditie?
In Fruity kom je voor een dilemma te staan: eet je wel of niet de roze vrucht? Het ontwapende Meisjesjongensmix is de eerste documentaire ooit die gemaakt is vanuit het perspectief van een intersekse kind. Open en eerlijk worden lastige vragen gesteld en beantwoord.
Dompel je onder en laat je verrassen door deze oogst van Nederlandse bodem op zondag 22 augustus! Meer info, tijden en tickets vind je hier.
Speelfilms op QFFU
Met de Pride Walk nog in de benen en vers in het geheugen recente rapporten waarin wordt bevestigd dat Nederlandse LHBTI-personen nog altijd veel te kampen hebben met negatieve reacties en geweld, is de Braziliaanse film Valentina een inspirerend voorbeeld.
Strijdvaardig en vasthoudend vecht de jonge transvrouw Valentina, met de onvoorwaardelijke steun van haar moeder, voor haar rechten. Seksuele intimidatie, noodgedwongen verhuizing, (online) bedreigingen en geweld. Natuurlijk raakt het de standvastige Valentina, maar ze geeft niet op. Furieus schreeuwt ze naar haar belager: 'What is it that bothers you about my freedom?' Ik schreeuw met haar mee.
Dat de strijd nog niet gestreden is, is duidelijk. De documentaire De stad was van ons; radicaal-feminisme in de jaren '70 geeft de broodnodige context aan deze strijd. Aan de hand van anekdotes, voorvallen en verhalen van activisten uit die tijd, wordt er een treffend beeld geschetst van de lesbische beweging in Amsterdam. Het is toch bijna niet te geloven dat het echt nog maar 50 jaar geleden is dat deze lesbische beweging begon? Dat mannen toen nog bepaalden wat vrouwen wel of niet mochten doen? Deze idealistische activisten vochten voor hun rechten, waardoor wij nu bepaalde verworvenheden bezitten. Maar we zijn er nog lang niet.
In Forgotten Roads moet de Chileense Claudina na het overlijden van haar man noodgedwongen bij haar dochter intrekken. De relatie tussen de twee is afstandelijk; met haar kleinzoon kan ze het gelukkig wel goed vinden. Vanaf het moment dat Claudina haar nieuwe buurvrouw Elsa ontmoet verandert alles. Ze voelt zich aangetrokken tot de onafhankelijke – maar ook getrouwde – vrouw. Samen ontdekken ze de liefde, reflecteren ze op het ouder worden, het verstrijken van de tijd en de keuzes die we maken in het leven. Dit kleine drama verrast en ontroert.
Wanneer haar moeder de 16-jarige Billie vertelt dat ze een transgender man is, verandert het leven van de tiener behoorlijk. Ze verhuist en kan tijdens zijn transitie haar vader alleen maar op dinsdagmiddag zien. Vandaar ook de titel van deze Australische film: 52 Tuesdays. Op 52 opeenvolgende dinsdagmiddagen volgen we Billie en haar vader in deze woelige tijd in hun leven. Zowel Billie als haar vader worstelen met hun heftige emoties, ontluikende gevoelens en ingrijpende veranderingen. Leuk weetje is dat er dus ook echt op 52 opeenvolgende dinsdagen is gefilmd, en dat de cast (bestaande uit grotendeels niet-professionele acteurs) iedere week een deel van het script kreeg.
Ook de film My First Summer komt uit Australië. In dit zonovergoten verhaal over verdriet, zien we de genezende kracht van liefde en menselijke verbinding. De 16-jarige Claudia strandt met haar hond in een afgelegen, vervallen huis. Haar moeder heeft zelfmoord gepleegd, en de levensles die ze haar dochter heeft meegegeven is dat er niets anders is dan pijn in deze maatschappij. Maar dan staat Grace ineens in haar tuin. Deze ontwapende tiener weet tot de beschadigde Claudia door te dringen. Deze idyllische vrede blijkt breekbaar als de 'volwassen wereld' onvermijdelijk dichterbij komt.
Het festival is van 20 t/m 29 augustus in heel Utrecht. Het hele programma, meer info en tickets vind je op de website van Queer Film Festival Utrecht.
Lees ook:
*
Blijf op de hoogte!