Bij DSS voetbal in Haarlem spelen vrouwen op het hoogste amateurniveau en ze werken volledig samen met Telstar vrouwen, die volgend jaar in de eredivisie spelen. Dit seizoen hebben ze 365 spelende vrouwen en meiden op de club. Daarnaast leiden ze vrouwelijke trainers op en hebben er drie vrouwen zitting in het hoofdbestuur.

Alle kaderleden worden jaarlijks, door middel van een workshop van de John Blankenstein Foundation, een organisatie die streeft om de sociale acceptatie van homo's en lesbiennes in de top- en breedtesport te bevorderen, geïnformeerd over hoe om te gaan met vragen vanuit spelers, speelsters, ouders en bezoekende verenigingen.

De LHBTI+ cultuur is in de club volledig opgenomen en is geen speciaal bespreekpunt. De regenboogvlaggen hangen en alle teams hebben een regenboog aanvoerdersband.

Martijn Enger, voorzitter van het bestuur van DSS-voetbal, nam contact op met Zij aan Zij en nodigde ons uit om een keer bij de club langs te komen. Uiteraard ging ik op dit aanbod in. Ik kwam kijken toen hun eerste vrouwenteam thuis speelde. Terwijl ik richting het veld liep werd ik al snel verwelkomd door een wapperende regenboogvlag. Na afloop interviewde ik twee leden uit het selectie vrouwenteam, Zoë van Wijngaarden (23) en Quinty van der Velde (23), over hun ervaringen met DSS. Hoe komt het dat deze voetbalclub zich zo uitgesproken bezighoudt met LHBTI+ onderwerpen? En zouden alle andere clubs hun voorbeeld moeten volgen?

Quinty en Zoë vertellen: Je kan hier vrij zijn in wie je wil zijn. Daar wordt hier gewoon totaal niet moeilijk over gedaan. Er zijn zoveel mensen met wie je in gesprek kan gaan als je struggelt met je geaardheid, of met welk probleem dan ook. Als je er moeite mee hebt kun je altijd je coach of trainer benaderen, maar ook als meiden onder elkaar kunnen wij vrij over dingen praten. We zijn eigenlijk eerder een familie dan een voetbalteam. Alles kan gezegd worden.

Hoe komt het dat de club zich zo bezighoudt met LHBTI+ onderwerpen?

Quinty: DSS voetbal heeft de grootste vrouwenafdeling in de regio en misschien zelfs wel in Nederland. Ik denk dat dat meespeelt, want hier valt het grootste deel van de vrouwenselectie op meiden. Het is niet raar als je hetero bent maar het is bij ons eigenlijk niet meer 'het normaal.' Een goede vriendin van ons heeft een vriend, dat is voor ons dan best bijzonder, haha. We plagen haar er zelfs weleens mee en vragen we of ze zeker weet dat ze niet ook op vrouwen valt.

Er zijn trouwens wel meer voetbalclubs die heel open praten over LHBTI+ onderwerpen, zoals ASV Wartburgia in Amsterdam, waar een groot deel van de vrouwenselectie ook op vrouwen valt. Ze dragen daar duidelijk uit dat het niet uitmaakt of je nu op mannen of op vrouwen valt. Maar voor zover ik weet zijn wij de enige voetbalclub die ook echt een regenboogvlag heeft hangen.

Openheid en voorbeeldfunctie

Zoë: De regenboogvlag hangt er nog niet zo heel lang. Een mooie ontwikkeling, want het straalt uit dat het is hier oké om jezelf te zijn. Andere clubs waar ik heb gevoetbald hadden geen regenboogvlag hangen, dus ik vind het best bijzonder. Toen ik in Leiden voetbalde was er wat meer openheid over geaardheid, maar alsnog is dat absoluut niet te vergelijken met hoe het hier is. Bij DSS wordt er namelijk echt vanuit de club zelf aandacht geschonken aan LHBTI+ thema's. Ik voetbalde eerst bij Telstar en daar waren de leden wat ouder. Bij DSS zit ook de jeugd, dus ik heb meer het gevoel een voorbeeldfunctie te hebben voor de jongeren.

Regenboogbanden

Quinty: We hebben kort geleden nieuwe aanvoerdersbanden gekregen in de kleuren van de regenboog. Degene die de aanvoerdersband draagt is de captain, het aanspreekpunt voor de scheids. We laten daarmee zien dat we open zijn, het betekent niet per se dat je zelf lesbisch bent als je de aanvoerdersband draagt. Ik ben zelf ook aanvoerder geweest, en ik droeg 'm toen niet om te laten zien dat ik op vrouwen val, maar omdat we als team en selectie ons support willen laten zien. We waren er allemaal enthousiast over.

Bij de herendivisie in het Nederlands elftal werden deze regenboogbanden ook al eerder gedragen, daarom is het bij ons ook gaan spelen. Toen ik ze voorbij zag komen heb ik ze meteen voor ons besteld!

Alles is bespreekbaar

Hoe het komt dat wij zo open-minded zijn? Bij DSS misschien ook omdat het in Haarlem zit, dus in de randstad. In een dorp heb je sneller 'ons kent ons,' LHBTI+ onderwerpen liggen dan misschien minder voor de hand, of mensen kijken er anders tegenaan. Misschien wordt het wel geaccepteerd, maar ik denk dat meiden van andere clubs het best heftig kunnen vinden dat wij alles hier zo openlijk bespreken. Als iemand uit ons team het leuk heeft gehad vannacht, dan bespreken we dat gewoon. Iedereen kan daarin natuurlijk ook zijn of haar grenzen aangeven, maar ik denk dat het voor meiden die uit een dorp komen misschien wel even wennen is. Het verschilt natuurlijk per persoon.

Romantiek op het voetbalveld

Af en toe ontstaan er wel relaties bij DSS. Dat is allemaal oké, want de één zal de ander nooit om die reden gaan voortrekken. Binnen ons team zijn er nu twee vrouwen met elkaar aan het daten, maar het heeft nog geen 'label,' haha. Dat is de keerzijde van onze openheid, er komt vaak ook wat meer drama bij kijken, maar dat komt vooral doordat we elkaar door en door kennen. Als er met één van ons iets aan de hand is dan hebben we dat eigenlijk gelijk door. We zijn ook heel veel samen, wel zo'n vier tot vijf keer per week zien wij elkaar. Het is haast onmogelijk om dan nog dingen voor elkaar geheim te houden.  

Zijn jullie een voorbeeld voor andere clubs?

We denken dat dat sowieso wel zou moeten, niet per se als voetbalclub, maar gewoon in het algemeen vinden we dat we een voorbeeld moeten zijn voor jongeren die het lastig vinden om openlijk te praten over hun geaardheid. Er zijn genoeg jongens en meiden die daarmee zitten en niet weten dat dit gewoon besproken kan worden omdat ze bang zijn voor bijvoorbeeld negatieve reacties of dat ze uitgelachen worden door hun team. Als je in die zin anders bent dan het 'normaal' val je al snel buiten de boot en word je raar aangekeken, terwijl bij ons totaal niet het geval is. En dat is maar goed ook, want het kan best wel een last op je schouders zijn om je zo te voelen.

Op jullie website lees ik dat DSS een vereniging is met een eigen identiteit die mensen verbindt. Voelt dat voor jullie ook zo?

Zoë: Wij onderscheiden ons wel echt van andere voetbalclubs, niet alleen doordat we zo open zijn, maar ook omdat we zoveel activiteiten naast voetbal doen met elkaar. Ik denk dat dat zorgt voor die verbinding. Ook is er veel betrokkenheid bij de jeugd. Ik geef bijvoorbeeld training aan jongeren en op die manier kom je ook met elkaar in verbinding. Je ziet dan dat je een voorbeeldfunctie hebt voor de jeugd en soms ook voor de ouders.

Soms hebben ouders er moeite mee dat het binnen de vrouwenselectie zo speelt, dat er veel meiden op meiden vallen. Maar wij willen juist laten zien dat het heel erg normaal is, in de hoop dat ouders meer open gaan staan voor het idee dat hun kind op latere leeftijd misschien ook uit de kast komt en op iemand van het zelfde geslacht valt. Doordat het zoveel speelt en we er zo open over zijn denk ik dat het onderwerp makkelijker aangekaart kan worden. Ook hier op de club zelf. 

Volg de DSS vrouwenselectie op Instagram en lees meer op de DSS-website.

*

Blijf op de hoogte!