Op maandag 5 februari vond de jaarlijkse Mosse-lezing plaats in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam (OBA). Dit jaar gaf schrijver, journalist en columnist Haroon Ali een lezing over de regenbooggemeenschap in de 21^e eeuw. Het was een succesvolle avond en de zaal was compleet gevuld. De lezing ging over het opzoeken van de verbinding binnen de LHBTIQ+ gemeenschap.

Haroon Ali begon zijn verhaal met een verwijzing naar het thema van de komende editie van Pride Amsterdam; Together. Pride Amsterdam staat dit jaar in het teken van verbinding, om de polarisatie in de community tegen te gaan. Tijdens de lezing ging Haroon op zoek naar de verbinding, de gedeelde missie waar LHBTIQ+ers van alle leeftijden zich achter kunnen scharen.

Na afloop was er gelegenheid om vragen te stellen. Daar maakte ik uiteraard gebruik van! Haroon vertelde mij onder meer waarom het belangrijk is dat bekende mensen uit de kast komen en hij sprak over de voor- en nadelen van de grote hoeveelheid labels binnen de LHBTIQ+ gemeenschap van nu. Verder gaf hij tips voor mensen die (nog) zoekende zijn naar hun eigen identiteit.

Foto gemaakt door Wouter Le Duc | omslag Spectrum gemaakt door Moker Ontwerp.

Wat vind jij van de grote hoeveelheid vlaggen en labels voor de LHBTIQ+ gemeenschap?

'Zoals ik in mijn presentatie liet zien zijn het er heel erg veel. Wat mij betreft hebben we nu echt wel genoeg woorden en symbolen gevonden, maar onderschat de community niet. Ze zullen altijd wel iets nieuws verzinnen. Dat bedoel ik niet neerbuigend. We zullen nog even moeten doorlabelen, totdat labels op den duur overbodig zijn.'

Homo of queer

'Ik snap heel erg dat mensen die labels nodig hebben voor houvast, maar ik snap ook dat mensen er moe van worden. Toen ik uit de kast kwam was ik 21 jaar, dat was een andere tijd dan nu. Het was heel fijn dat er een term was die omschreef wat ik voelde. Door mezelf homo en gay te noemen, kon ik ook andere homo en gay mannen ontmoeten. Het heeft voor mij dus zeker wel zin gehad. Maar als je op een bepaald punt in je leven komt dat je comfortabel met jezelf bent en je zelfverzekerd genoeg voelt, maakt het minder uit hoe je jezelf labelt. Je wordt dan als het goed is geaccepteerd door je omgeving, dus je bent dan veel meer dan een label. Dat ervaar ik nu zelf. Ik merk ook dat ik het fijn vind om mezelf queer te noemen, want dan kan ik me uiten zoals ik dat wil.'

Parapluterm

'Ik zou het zelf heel fijn vinden als alle identiteiten binnen de regenbooggemeenschap onder de term 'queer' zouden vallen. Dat kan dan op het gebied van sekse, gender en seksualiteit zijn. Maar goed, er zijn ook mensen die dat helemaal niks vinden omdat ze bijvoorbeeld juist homo of lesbisch genoemd willen worden. Daar hechten ze heel veel waarde aan. Dat is ook helemaal oké.'

Hoe belangrijk of onbelangrijk is het dat bekende mensen open zijn over hun geaardheid? Hebben we de voorbeelden of rolmodellen nog nodig, met die overvloed aan letters en vlaggen?

'Vooral in bepaalde beroepsgroepen, waar echt nog heel veel homofobie is – denk bijvoorbeeld aan mannensporten – denk ik dat het belangrijk is dat bekende mensen uit de kast komen; het is belangrijk dat een topvoetballer uit de kast komt als gay. En dat gebeurt gelukkig ook. Maar vooral in de Nederlandse profvoetbalwereld wachten we nog steeds op de eerste prominente gay voetballer. Dat zou heel veel kunnen betekenen omdat het mogelijk het beeld, dat homo's 'verwijfd' of 'mietjes' zijn die niet van sport houden, zou bijschaven. Wat stel, je bent een voetbalhooligan. Als jouw favoriete speler opeens uit de