Ze werd er geboren maar weet er niks meer van; toen haar ouders verhuisden van New York naar Amsterdam was zij pas twee jaar oud. Vlak na haar 31ste verjaardag verliet haar vriendin haar voor een ander, volkomen onverwacht. Het was de hoogste tijd voor een nieuw begin en Frances vertrok, terug naar haar 'roots' in The City That Never Sleeps. Deel 7.
De vorige delen vind je hier.
Het werd een fijne gewoonte: elke dinsdag en donderdag werkte Lisa tot laat en ze had mijn aanbod om op die dagen met Oscar te gaan lopen graag aangenomen. Die middag waren we op bezoek geweest bij Balto, de Siberische husky. Balto stond al bijna honderd jaar op dezelfde plek in Central Park, op ongeveer twintig minuten lopen van mijn huis. Zijn koperen oren glommen omdat hij zo vaak was geaaid. Balto is een held, legde ik uit aan Oscar, die zijn aandacht er druk snuffelend maar moeilijk bij kon houden. Toen er in Alaska een dodelijke uitbraak was van difterie, in de winter van 1925, was het Balto die, met zijn baas en mede-sledehonden, door een sneeuwstorm ruim duizend kilometer aflegde om een medicijn te halen. Datzelfde jaar nog kreeg Balto een standbeeld in Central Park. Niet ver van Alice in Wonderland, ook zij was vereeuwigd in het park, samen met andere figuren uit het verhaal van Lewis Caroll. Bij Alice was ik zonder Oscar al eens langs geweest, want met haar had ik een speciale band.
Mijn nickname vroeger op internet was Alice. Want juist op internet, en dan bedoel ik die schimmige online datingsites die allang niet meer bestaan, had ik vaak het gevoel in een groot donker gat te vallen, of er eigenlijk geheel vrijwillig in te springen, om dan god weet wat aan te treffen aan de andere kant. Online contact vond ik bijna altijd leuker dan de werkelijkheid. Want daar was nog ruimte voor fantasie, terwijl een echte ontmoeting toch vaak een grauw aftreksel was van wat zich in mijn hoofd allemaal had ontwikkeld. Alice had menig avontuur beleefd in online Wonderland. Het was eigenlijk maar twee keer voorgekomen dat online contact had geleid tot iets wat nog spectaculairder was dan ik had kunnen fantaseren. De tweede keer was toen ik Peet trof voor een IRL-drankje en we meteen jaren samen zijn gebleven. De eerste keer was met 'het stel'.
Het was in de periode dat ik het wel gezien had met uitgaan tot diep in de nacht, ook omdat ik bij de Vie steeds dezelfde
Lees meer