Maart betekent niet alleen het begin van de lente, maar ook de start van de Roze Filmdagen in Amsterdam. In 2025 viert het LGBTQ+ filmfestival zijn 28ste editie, met van 19 tot en met 30 maart een uitgebreid en gevarieerd programma. Verwacht opnieuw een brede selectie aan internationale queer cinema, variërend van speelfilms en documentaires tot korte films! Met zoveel titels op het programma is kiezen niet eenvoudig. We lichten hier alvast een aantal opvallende films uit.

Onverwachte ontmoeting en onvermijdelijke confrontaties

Close to You is een intieme en oprechte film over Sam (Elliot Page), een trans man die na bijna vijf jaar terugkeert naar zijn geboortestad Cobourg, een rustig plaatsje aan de oever van Lake Ontario. Hij woont inmiddels in het bruisende Kensington Market in Toronto, maar reist voor de verjaardag van zijn vader terug naar zijn familie. Zijn terugkeer brengt een golf van spanning met zich mee, niet alleen door de afstand die hij voelt tot zijn familie, maar ook omdat hij wordt geconfronteerd met hun worsteling om zijn transitie te accepteren. Tijdens de treinreis ontmoet hij toevallig Katherine (Hillary Baack), een oude vriendin van de middelbare school, die nu met haar man en kinderen in Cobourg woont. Ondanks de vijftien jaar die hen scheidt, is hun verbondenheid meteen voelbaar. Hun gesprekken en subtiele blikken onthullen de impact die ze nog steeds op elkaar hebben. 

De film voelt dichtbij, mede door de schokkerige, bijna documentaire-achtige stijl van filmen. Het speelt zich sterk af in het heden en benadrukt vooral wie Sam nu is, zonder overbodige flashbacks of uitleg. Dit zorgt voor een verfrissende en realistische ervaring. Waar de ontmoeting met zijn familie vooral ongemak en afstand laat zien, vormt de hernieuwde connectie met Katherine een liefdevol en respectvol contrast. In scherpe, eerlijke dialogen wordt voelbaar hoe het verleden en heden met elkaar in botsing komen en hoe mensen op verschillende manieren omgaan met verandering. Close to You is een subtiel en ontroerend portret van identiteit, acceptatie en de zoektocht naar verbinding.

Spannende misdaadthriller en maatschappelijk statement

De Nepalese film Pooja, Sir (2024), geregisseerd door Deepak Rauniyar, combineert misdaad met een indringende sociale kritiek. Tegen de achtergrond van politieke onrust en etnische spanningen in Nepal volgt de film Detective Inspector Pooja Thapa, die vanuit Kathmandu naar een grensstad wordt gestuurd om de verdwijning van twee jonge jongens te onderzoeken.

Wat begint als een routinezaak, blijkt al snel veel gecompliceerder door gewelddadige protesten en de diepgewortelde spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen. Pooja werkt samen met de lokale Madhesi-politieagent Mamata, maar krijgt niet alleen te maken met tegenwerking vanuit de gemeenschap, maar ook vanuit het systeem zelf. Discriminatie en misogynie spelen een grote rol in haar zoektocht naar de waarheid, waardoor Pooja, Sir niet alleen een meeslepende thriller is, maar ook een scherpe reflectie op machtsstructuren en ongelijkheid binnen Nepal.

De film werpt een kritische blik op de etnische en gendergerelateerde vooroordelen in de Nepalese samenleving. Pooja's persoonlijke leven, waaronder haar relatie met haar vrouwelijke partner en de complexe verhouding met haar vader, is subtiel verweven in het verhaal. Deze persoonlijke dimensie geeft niet alleen diepgang aan haar personage, maar maakt ook de bredere maatschappelijke thema's voelbaar en gelaagd. 

Eigenzinnig portret van ouderen en activisten

If I Die, It'll Be of Joy is een documentaire uit 2024, geregisseerd door Alexis Taillant, die de levens volgt van drie oudere activisten: Micheline (81), Francis (70) en Yves (68). In een samenleving waar leeftijdsdiscriminatie is en er een angst voor de dood is, streven zij ernaar om taboes rondom ouderdom te doorbreken. Samen maken ze deel uit van een groep activisten die vooroordelen trotseren en de noties van seksualiteit, liefde en ouder worden herdefiniëren.

De film biedt een intieme en empathische kijk op hun levens, waarbij de focus ligt op hun toekomstplannen en verbeelding. De documentaire is een warme, eerlijke en humoristische viering van het ouder worden, die juist de kracht en vitaliteit van ouderen benadrukt. If I Die, It'll Be of Joy is een essentiële film voor kijkers van alle generaties!

Onuitgesproken emoties in Zuid-Korea

Concerning My Daughter is een Zuid-Koreaanse dramafilm uit 2022, geregisseerd door Lee Dong-eun. De film volgt het verhaal van een moeder die worstelt met de acceptatie van de seksuele geaardheid van haar uitgesproken en onverschrokken dochter. Wanneer haar dochter en haar vriendin, gedwongen door financiële problemen, bij haar intrekken, leidt dit tot spanningen, met name in de relatie tussen de moeder en haar schoondochter. De film laat op subtiele en indringende wijze zien hoe lastig het is om de diepgewortelde traditionele normen binnen de Zuid-Koreaanse samenleving te doorbreken.

De film biedt een genuanceerde blik op een samenleving waarin persoonlijke gevoelens vaak onuitgesproken blijven. Deze culturele neiging tot stilte en indirectheid wordt voelbaar in de onderhuidse spanningen, waardoor de emotionele afstand praktisch tastbaar wordt.

Parallel aan de innerlijke worsteling van de moeder loopt de verhaallijn over de band die zij opbouwt met een oudere bewoonster van het verpleeghuis waar ze werkt. Deze vrouw, die geen eigen kinderen heeft, wordt uiteindelijk door de moeder in huis genomen en verzorgd. Haar aanwezigheid brengt een nieuwe dynamiek teweeg en fungeert als een katalysator voor verandering. Dit leidt tot een voorzichtige opening in de communicatie en een wederzijds respect dat langzaam binnen het gezin groeit.

Het hele programma, tickets en meer informatie: rozefilmdagen.nl

Blijf op de hoogte: