Een tevreden lach, de roman waarmee schrijver en criminoloog Andreas Burnier in 1965 debuteerde, werd direct bij verschijnen als een sensatie ervaren en bekroond met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. De roman heeft niets aan kracht ingeboet. Xandra Schutte vindt de roman 'vijftig jaar later nog springlevend' en omschreef het als 'een achtbaan waarin verhaal, essayistische terzijdes, overmoedige wisecracks en poëzie in hoog tempo voorbij schieten. Wanhoop en roekeloosheid, melancholie en provocatie, ernst en ironie wisselen elkaar voortdurend af, en dat in een volstrekt eigenzinnige stijl'.

Lees meer in de Boekenrubriek.

'Voor een breed, hedendaags publiek nog steeds aantrekkelijk en relevant.' - Nina Polak in De Correspondent.

Volgens Rosanne Hertzberger is Burnier 'een geestverwant, een rolmodel, grootmoeder der dwarsdenkers' en moet ze herontdekt worden. 'Toen ik over haar leven las, haar werkwijze en haar gedachtegoed, raakte ik ontzettend geïnspireerd.'

Lees meer over Andreas Burnier.

Burnier, die na haar scheiding openlijk uit de kast kwam als lesbisch, heeft voor de roman Een tevreden lach haar ervaringen met het ontdekken van haar geaardheid als uitgangspunt genomen.

Het autobiografische Een tevreden lach van Andreas Burnier, 'transgender avant la lettre', is schelmenroman en feministisch schotschrift ineen: volstrekt eigenzinnig, nog altijd springlevend en relevant.

Uitgeverij Atlas Contact