Als ze naar me glimlacht smelt ik. Ze buigt haar hoofd een beetje en haar lippen komen steeds dichterbij, tot het moment dat ze de mijne nét niet raken, maar er ook geen millimeter plaats meer tussen is. En dan…

…Het snerpende geluid van de wekker rukt me ruw uit de heerlijke droom, die van mij nog wel een uur had mogen duren. Het was me bijna gelukt. Al was het dan maar een droom, het is het dichtst dat ik ooit in de buurt van Samantha's mond ben gekomen. En het is ook het dichtst dat ik ooit in de buurt van haar lippen zál komen. Jammer genoeg. Met haar lange blonde haar en slanke lijf huppelt mijn collega al een paar maanden door mijn dromen. Als ze iets wil pakken en mijn hand per ongeluk raakt, zwéér ik dat ik geknetter voel.  
 
Die avond zit ik aan een tafel, in een gruwelijk duur restaurant, omdat onze baas ons uitgenodigd heeft voor een etentje om het éénjarig bestaan van het bedrijf te vieren met z'n allen.
Grijnzend kijkt ze mijn kant uit. Ze knikt in de richting van Jan, onze baas, die meer gedronken heeft dan goed voor hem is. Zijn neus is rood en hij heeft zijn arm om Kiki, zijn secretaresse geslagen.
'Kijk die oude viezerik dan. Een paar wijntjes en hij grijpt z'n secretaresse vast. Als ze er iets van zegt, gooit hij het erop dat hij teveel op heeft.' Sam trekt haar neus op en neemt een slok van haar wijn.
'Misschien heeft ze er niets op tegen. Ik heb haar meer dan eens smachtende blikken zijn kant op zien werpen' zeg ik. Het is altijd zo makkelijk om een oordeel over andermans liefdesleven te hebben als je er zelf geen hebt.

Sam buigt zich over tafel naar mij toe. Christus. Dat decolleté zou verboden moeten worden. Of in elk geval in mijn buurt. 'Ik werp ook weleens smachtende blikken naar mensen op kantoor, maar dat is nog nooit iemand opgevallen.' Ze haalt diep adem. 'Niet eens de persoon waar de blikken voor bedoeld waren.'
Haar blik houdt de mijne nadrukkelijk vast. In gedachten laat ik het hele bedrijf de revue passeren, maar er springt niemand echt uit, bij wie ik me kan voorstellen dat Sam hem ziet zitten. Hopelijk heeft ze het niet ook over Jan, met zijn vijftig kilo overgewicht.

'Wie dan?' Ik probeer niet te nieuwsgierig te klinken.
'Weet je dat echt niet?' Mijn ogen glijden nog een keer over alle aanwezigen, en nét op het moment dat ik wil zeggen dat ik het echt niet weet, voel ik een hand over mijn panty langs mijn bovenbeen omhoog glijden. Geschrokken kijk ik op. Ze kijkt nog steeds naar me met die rare blik.
'Ik heb me nog nooit vergist' mompelt ze. Ik sla mijn hand voor mijn mond. Ik blijkbaar wel.
'Dat kan niet!' stamel ik. 'Je valt op mannen.' De hand op mijn been gaat een beetje hoger.
'Niet dat ik weet. Maar misschien weet jij wel meer dan ik.' Ze werpt me een schalkse knipoog toe, voor ze haar hand terugtrekt en onschuldig aan haar wijn nipt.

De vlammen slaan me uit. Ik hoop maar dat het niemand opvalt, maar ik maak me druk om niets. Iedereen kijkt naar Jan, die net een speech geeft. Zijn woorden gaan langs me heen, het enige waar ik me van bewust ben is dat Sam nu met haar voet langs mijn been omhoog gaat. Als iedereen z'n glas in de lucht steekt voor een toast doe ik de beweging ook maar na. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Ik heb al die tijd gedacht dat ze niet geïnteresseerd in vrouwen is, en nu bewijst haar lichaam onder tafel het tegendeel.
'Ga je met me mee naar mijn huis voor een afzakkertje? Het lijkt erop dat de avond hier niet lang meer duurt.' Aan de andere kant van de tafel nemen al mensen afscheid, er worden luchtkussen uitgedeeld en de mannen kloppen op elkaars schouders. En ik knik, voor ik mijn stoel naar achteren schuif. Hoe eerder hoe beter.
We schudden wat handjes, bedanken Jan voor de leuke avond, en nemen dan afscheid.
'Ik zet haar even thuis af,' verontschuldig ik me als Jan klaagt dat iedereen tegelijk vertrekt. Ik hoor nog net de stem van Kiki voor we vertrekken. 'Aan die twee heb je toch niets. Die hebben meer aandacht voor elkaar dan voor jou.' Het lijkt erop dat ik de enige op dat hele kantoor ben die haar ogen in haar zak heeft zitten.

'Hoe ben jij hier? Ik ben met de auto.' Ineens weet ik niet meer goed wat ik moet zeggen, en ben ik weer een puber die niet weet hoe ze zich moet gedragen bij iemand waar ze een oogje op heeft. Het komt ook niet vaak voor dat iemand waar je maandenlang vanuit de verte naar hebt gekeken, ineens binnen handbereik is.
'Ik ben lopend. Ik woon hier maar tien minuten vandaan. Dus ik kan met je meerijden.'
'Je zult wel je handen en voeten thuis moet houden, als je wil dat we zonder ongelukken aankomen,' grap ik. Eigenlijk zou ik niets liever willen dan haar handen weer op mij voelen. Ik wijs naar mijn auto.
'Daar.'

Een minuut later zitten we naast elkaar. Ik achter het stuur en zij op de bijrijderstoel.
'Is er iets aan de hand?' Ik zucht. Slik een keer. Ik ga het gewoon doen. Ik ga het zeggen.
'Vannacht heb ik over je gedroomd.' Ik voel een blos vanuit mijn tenen naar mijn wangen kruipen en bijna heb ik spijt dat ik de woorden hardop heb uitgesproken. 'Oh ja? Vertel eens?' Om mezelf een houding te geven friemel ik wat aan de veiligheidsriem. Ik durf haar niet eens meer aan te kijken. Ik kijk wel vijf keer in de spiegel. Ik moet nu echt bijna gaan rijden, voor het echt opvalt.

In mijn hoofd buitelen alle fantasieën die ik de laatste maanden heb gehad over elkaar heen. Elke kus die ik net niet kreeg, elke streling van haar hand die uiteindelijk niet van haar hand maar van mijn eigen hand afkomstig was. Elke keer dat ik haar voor me zag met een man, en me er zuchtend bij neerlegde dat het nooit wat zou worden.
'Je lachte naar me. En toen kwam je dichterbij. Je ging me zoenen.'
'En toen?'

Als ik niets zeg draait ze haar lichaam en pakt ze met haar hand mijn kin vast. Ze kijkt diep in mijn ogen. 'En toen?' Ze wacht niet op antwoord, maar duwt haar mond op de mijne. Eindelijk.
'Kom, we hebben het thuis wel over.' Ik start mijn auto.
'Oké.' Ineens is alles mogelijk.

www.tamarahaagmans.nl

Tamara Haagmans is één van de auteurs van het boek De Ontmaskering: 

Uitgeverij Tinteling Romance lanceerde op 'Coming Out Day' de nieuwe imprint Tinteling FEM.

'Wij willen lesbische en biseksuele lezers die van goedgeschreven, sexy feelgood, chicklit en New Adult houden, hoofdpersonen bieden waarin zij zich nog beter kunnen herkennen.'

In het eerste boek 'De Ontmaskering' dat op 11 oktober als e-book verscheen en een maand later in print, staan drie verhalen van auteurs Lily Frank, Tamara Haagmans en Kate Paris. 'Met FEM wil Tinteling Romance bijdragen aan meer diversiteit in het Nederlandse boekenlandschap'.

>> Lees hier meer.

Binnenkort lees je op Zij aan Zij een recensie van dit boek, én kun je een exemplaar winnen!

*

Zij aan Zij publiceert dagelijks relevante, interessante, spannende, grappige of aangrijpende content. Geschreven door onze eigen redactie of gevonden op het web. Zo heb je altijd iets te lezen en ben je altijd op de hoogte. Daarnaast houden we een eventkalender voor je bij, kun je de oude magazines tot vijf jaar terug lezen in het online archief, hebben we datingmogelijkheden, contactadvertenties en een forum. Ook hebben we een infopoint, voor o.a. hulp en ondersteuning voor LBT-vrouwen en we bouwen continu aan een encyclopedie, waarin je alle bekende en belangrijke rolmodellen, boeken en binnenkort ook films kunt terugvinden.

Dit alles kan alleen met jouw steun. Word nu member, voor 2,95 per maand.

Je krijgt dan toegang tot alle functies op de site. Nu nog inclusief dating, binnenkort sluit je daar een apart membership voor af.

Zij aan Zij is er, al 25 jaar, voor jou!