Is de kritiek op de film Girl terecht? Valentijn de Hingh reflecteert, als ervaringsdeskundige, op de controverse. Een artikel van Cineville:
Girl, over een transgender meisje dat ervan droomt ballerina te worden, kreeg naast lovende recensies ook forse kritiek vanuit de transgender gemeenschap. Valentijn de Hingh, zelf transgender, kijkt naar andere transgender-gerelateerde films en vraagt zich af of Girl die kritiek verdiend heeft. LET OP: spoilers!
'Op het filmfestival van Cannes en in de Belgische en Nederlandse media werd Girl nog met lovende woorden ontvangen, maar sinds de film de oversteek naar Amerika gemaakt heeft, is de film het mikpunt geworden van een stortvloed aan kritiek - met name vanuit de transgender gemeenschap zelf. Girl vertelt het verhaal van de vijftienjarige Lara, een transgender meisje dat haar droom om ballerina te worden najaagt, maar ook worstelt met een lichaam dat voor haar gevoel niet past bij wie ze van binnen is.
Lees meer over de film Girl, bekijk de trailer en Valentijns interview met de regisseur.
Volgens de transgender critici is juist die focus op Lara's lichaam problematisch; zo bevat de film een verontrustende hoeveelheid scènes waarin Lara's genitaliën vol in beeld worden gebracht, en leidt Lara's dysforie, de ondraaglijke onvrede met haar lichaam, tot een schokkende, gewelddadige climax waarin zij *spoiler alert en trigger warning* uit pure wanhoop haar penis probeert te verwijderen met een keukenschaar. De film is mede hierdoor in zware taal veroordeeld. Één criticus noemde de film 'een gevaar voor de transgender gemeenschap', een ander zelfs 'trans trauma porn'.
Toen ik Girl voor het eerst zag, ter voorbereiding van een interview met de Vlaamse regisseur Lukas Dhont voor Cineville, had ik vooral veel vragen. Waarom had Dhont voor zo'n heftig einde gekozen? Waarom al dat naakt? En toch vond ik ook dat de film op bepaalde momenten een diepgaand inlevingsvermogen toonde in hoe het is om anno 2018 een transgender tiener te zijn. Op bepaalde momenten was het verhaal voor mij zo herkenbaar dat het me ontroerde. In een film waarvan ik bepaalde momenten niet begreep, voelde ik mijzelf op andere momenten juist begrepen.'
Lees het hele artikel op Cineville!
(…)'Het probleem met dit soort 'cis-nieuwsgierigheid', en de expliciete manier waarop hij in films bevredigd wordt, is dat de personages die we voor de spiegel zien staan geen keuze hebben of ze de toeschouwer in hun beleving toelaten. Bovendien impliceert de obsessie met de lichamen van trans personen dat de waarheid over iemands gender ondanks alles toch altijd in het lichaam besloten ligt.'
