Ik maak een verslag op mijn computer. Wat zei ze nu ook alweer in de vergadering? Ik verdwijn in gedachten en dwaal af naar gister: raakte ze mij nu bewust aan? Ik voelde haar been toch echt tegen de mijne. Ik schud mijn hoofd en probeer me te concentreren. De deur heb ik niet gehoord en ik schrik van haar stem. 'Goedemorgen Sara.' Ik stamel goedemorgen terug en tik ondertussen driftig verder. 'Heb je even?' vraagt Willemijn.
Ik kijk op van mijn scherm en ze komt naast me zitten. We nemen aspecten van de vergadering van gister door en zijn allebei niet tevreden over hoe het gaat op de werkvloer. We raken in gesprek, het klikt goed. Sinds drie dagen werken we samen. Binnenkort gaan we ook het kantoor delen want alles wordt samen gevoegd. Onze onvrede hierover maakt dat we die dagen veel praten. Het weekend breekt aan en mijn gezinsleven gaat gewoon door. Van zwemles tot aan heerlijk met zijn vieren door het bos wandelen.

Wat ik ook doe, Willemijn blijft door mijn hoofd zweven. Zelfs als ik in de avond gezellig een wijntje drink met mijn vrouw op de bank. Ze doet iets met mij. Ik zet het met van me af en klets heerlijk met mijn vrouw. We lachen, we drinken en rollen ons bed in.

Het is weer maandag. Terwijl ik alles opstart en mijn thee ga halen staat ze daar weer bij het koffieapparaat. Ik voel de onrust in mijn lijf, ik voel mij zo tot haar aangetrokken. Ik moet het laten gaan. Ze heeft een vriend en ik een gezin.
We gaan aan het werk. Ik betrap mezelf erop dat ik naar haar zit te staren met een glimlach op mijn gezicht. Als ik opmerk dat ze terug kijkt schrik ik me rot en kijk ik vlug naar mijn scherm. De ochtend vliegt voorbij. De samenvoeging van de teams neemt ontzettend veel tijd in beslag. Maar dit is beter dan dat er nog meer mensen worden ontslagen. Na de lunch hebben we weer overleg. Ik kom de vergaderruimte in en Willemijn tikt op de stoel naast haar. 'Kom bij mij zitten,' zegt ze. 'Dan wordt de vergadering tenminste nog wat gezellig.' Ik loop lachend naar haar toe en zeg dat ik mij best zal doen om het zo aangenaam mogelijk te maken. Terwijl we luisteren naar de preek van onze leidinggevende voel ik hoe haar been tegen de mijne drukt onder de tafel. Ik verplaats mijn been. En zij de hare ook. Weer tegen de mijne.