Heb jij altijd al willen weten hoe het nou precies zit als je als vrouw-vrouwkoppel een kind wil krijgen? Je kunt dan natuurlijk het beste terecht bij ervaringsdeskundigen die dit traject zelf hebben doorlopen. Wij spraken twee vrouw-vrouwkoppels, die een kindje hebben gekregen met behulp van een donor, over hun ervaringen.

Een tijdje geleden werden wij benaderd door kinderwenscentrum Nij Geertgen. Zij wilden graag met ons delen wat de mogelijkheden zijn in Nederland om als vrouw-vrouw koppel kinderen te kunnen krijgen. In hun behandelcentrum zien zij vele vrouw-vrouw koppels. Als eerste werden wij in contact gebracht met Marieke Schoonenberg. Zij is gynaecoloog bij Nij Geertgen en zelf moeder van drie kinderen uit een vrouw-vrouw relatie. Wij vroegen Marieke hoe lesbische stellen met kinderwens deze het beste kunnen vervullen.

Marieke vertelt: 'Ik ben gynaecoloog bij Nij Geertgen, een gespecialiseerde kliniek voor mensen met een kinderwens. Het is onze missie dat we er zijn voor iedereen met een kinderwens, wat je seksuele geaardheid ook is. We bieden zorg aan alleenstaande vrouwen en vrouw-vrouwkoppels, vrouw-mankoppels en man-mankoppels. '

Hoe vind je als vrouw-vrouw koppel een donor?

'Het ligt eraan waar je voor kiest. Je kunt zelf op zoek gaan naar een donor in je omgeving, in je vriendenkring of familie, of via internet of bijvoorbeeld via Meerdangewenst.nl. Met een eigen donor zou je ook kunnen kiezen voor zelf-inseminaties. Als je liever een voor jezelf niet bekende donor wilt, kun je bij Nij Geertgen terecht. Dat de donor onbekend is, betekent echter niet dat diegene altijd anoniem zal blijven. In Nederland is anonieme donatie namelijk verboden. Vanaf 16 jaar mogen kinderen die zijn verwekt door een donor van een spermabank de afstammingsgegevens te weten komen van zijn of haar donor.

In Nederland is een groot tekort aan spermadonoren. In Scandinavië is het veel gebruikelijker voor mannen om te doneren. Veel vrouw-vrouw koppels met een kinderwens maken dan ook gebruik van een Scandinavische, veelal Deense, donor. Bij Nij Geertgen werken we samen met de European Sperm Bank en met Cryos, twee Deense donorbanken. Alle behandelingen die in Nederland plaatsvinden met sperma zowel uit Denemarken als uit Nederland moeten voldoen aan de Nederlandse wetgeving. Dus het is allemaal bekende donatie (niet-anoniem).'

Heb je tips voor vrouw-vrouw koppels met een kinderwens?

'Let op met donoren die je via internet vindt. Vraag goed na wat de intenties zijn, of ze ook andere vrouwen geholpen hebben en of ze het goed vinden om het via een kliniek te doen. Helaas zijn er een aantal donoren die andere opvattingen hebben over het donorschap, de rol als donor en het aantal kinderen per donor. Verder is het belangrijk om te weten dat je altijd kunt langskomen bij onze kliniek om je donor te laten testen – ook als je je donor via het internet hebt gevonden. In ieder geval wordt de donor dan geregistreerd en kun je het bloed, de urine en de zaadcellen van de donor laten checken.' Naast het medische is het ook van belang dat je bij een eigen donor goed kijkt naar het juridische aspect. Leg dit vooraf goed vast samen, dan voorkom je problemen achteraf. Zie ook de website van het Landelijk informatiepunt donorconceptie (LIDC).

'Verder is het handig om te weten dat de behandelingen bij de kliniek sinds kort worden vergoed middels een subsidieregeling. Dat wil zeggen dat alle vrouwen – zowel alleenstaande vrouwen als vrouw-vrouwkoppels – die geen medische reden hebben voor de behandelingen krijgen via de subsidieregeling een vergoeding. Naast een eigen bijdrage voor het intake en beleidsgesprek zijn de kosten voor het donorsperma altijd onverzekerde zorg. Hiermee blijft de hele behandeling een kostbaar traject.'

In gesprek met twee gezinnen

Wij werden ook benieuwd naar de ervaringen van vrouw-vrouw koppels die zelf bij Nij Geertgen zijn geweest om hun kinderwens te vervullen. Via een oproep vanuit de kliniek kwamen wij in contact met twee gezinnen: Vivian, Deborah en Charlie uit Noord-Brabant, en Ruth, Bianca en Niels uit Limburg.

Vivian (39) en Deborah (35) wonen samen met hun zoon (16), dochter (14) en dochtertje Charlie (2) in Oss, Noord-Brabant.

Vivian: Uit mijn vorige huwelijk heb ik twee oudere kinderen. Een zoon van 16 en een dochter van 14, uit een relatie met een man. Charlie is ons derde kindje. Deborah en ik zijn al 10 jaar samen, dus de kinderen kennen geen leven zonder Deborah als bonusmama.

Ruth (39) en Bianca (50) werken beiden in het ziekenhuis in Maastricht en ze wonen samen met hun zoontje Niels (11 weken) in Gronsveld, Limburg.

Het voortraject: Hoe kom je tot belangrijke beslissingen en hoe pak je het allemaal aan?

Deborah: Toen wij een relatie kregen had ik al heel erg een kinderwens en dat heb ik ook altijd uitgesproken naar Vivian. Voor haar was het wel net even anders, omdat ze al twee kinderen heeft uit een eerdere relatie. Ze moest even schakelen omdat haar kinderen al ietsje ouder zijn, maar ze heeft altijd al de wens gehad om een groot gezin te hebben. Toen ze een relatie kreeg met mij merkte ze dat haar kinderwens toch weer naar de oppervlakte kwam. Ik wilde de kleine gaan dragen, omdat ik nooit eerder zwanger was geweest. Vivian gunde het mij heel erg om dit ook te ervaren. Dus er was eigenlijk geen discussie over. De beslissing was snel gemaakt.

Ruth: Mijn vriendin heeft nooit behoefte gehad om zelf zwanger te zijn, en ook gezien de leeftijd. Ze was ook al 47 en ik was 36 toen wij besloten wie het kind zou dragen. Het was dus logisch dat ik degene was die zwanger zou worden.

Deborah en Vivian: Wat het langste heeft geduurd was voor we bij Nij Geertgen terechtkwamen, dus niet het zwanger worden zelf maar juist de periode daarvoor. We wisten eigenlijk helemaal niet hoe we dit het beste konden aanpakken als twee vrouwen. We begonnen te zoeken op internet, maar op een gegeven moment zagen we door de bomen het bos niet meer. Wat wij zelf het belangrijkste vonden was dat we de kleine altijd de kans wilden geven om haar te laten weten waar zij biologisch gezien vandaan komt. Toen zijn we naar de huisarts gegaan om te vragen of zij ons een handje op weg konden helpen. Zowel vanuit de praktijk als vanuit onze omgeving werd ons aangeraden om naar Nij Geertgen te gaan. We konden daar al heel snel terecht en we voelden ons daar heel welkom.

Ruth en Bianca: We hebben bijna drie jaar geleden besloten om samen een kind te krijgen. Toen hebben we meteen opgezocht hoe dat voor ons zou werken. Wij wilden geen bekende donor dus we wisten al dat we hiervoor naar een kliniek moesten. Als eerste zochten we naar mogelijkheden in de buurt, want we wonen in Limburg. Het was voor ons het makkelijkst geweest als we naar het ziekenhuis in Maastricht konden gaan, want daar werken we ook allebei. Maar we kwamen er al snel achter dat we in de reguliere ziekenhuizen niet geholpen konden worden omdat we geen bekende donor wilden. We hebben gekeken voor een donor in België, maar daar mag je alleen maar met anonieme donors werken, dat betekent dat het kind later niet uit kan zoeken waar die biologisch vandaan komt. Dat wilden wij niet, dus dat viel af. En in Duitsland mogen ze van de wet geen lesbische koppels helpen met hun kinderwens.

We zijn heel blij dat we uiteindelijk bij Nij Geertgen terecht zijn gekomen. Er is in deze kliniek een heel gemoedelijke sfeer en ze bieden hele persoonlijke zorg. We hebben twee jaar in het traject gezeten dus het was wel fijn om je dan gedurende zo'n lange tijd welkom te voelen in de kliniek.

 Meer info: www.nijgeertgen.nl

*

Volgende week:

Als je samen een gezin wilt stichten als vrouw-vrouw koppel kom je voor vele keuzes en beslissingen te staan. Vivian en Deborah en Ruth en Bianca hebben hun kindje gekregen met de hulp van kinderwenscentrum Nij Geertgen. Hoe maak je de keuze voor een donor? Hoe gingen de gesprekken met de psycholoog, en waarom hoort dat er eigenlijk bij? Hoe ging het zwanger worden? Je leest het in deel 2 en deel 3 op zijaanzij.nl!

Blijf op de hoogte!