De 26-jarige Nederlandse rolstoelbasketbalster Bo Kramer behaalde met haar team bij de afgelopen Paralympische Zomerspelen in Parijs goud. Niet de eerste keer dat ze een medaille won en ook niet de eerste keer dat het ging om een medaille van goud. Zo won ze ook goud bij het Wereldkampioenschap 2022 in Dubai en bij het Europese kampioenschap in Rotterdam in 2023.

Tijdens het videobellen spat haar enthousiaste lach van het scherm. Open stelt ze zichzelf voor. 'Ik doe al 11 jaar aan rolstoelbasketbal, waarvan sinds mijn 16e echt als professioneel basketbalster. Het is fulltime trainen en daarnaast heb ik altijd gestudeerd. Ik heb mijn fysiotherapie-diploma behaald en nu ben ik bezig met mijn Master Biomedische Wetenschappen.'

Ze vertelt dat ze als klein meisje één grote droom had en dat was voetbal. Bo: 'Ik wilde voetballer worden bij Ajax.' Toen kreeg ze op 11-jarige leeftijd een vorm van botkanker aan haar scheenbeen. 'Maar nu met het rolstoelbasketbal kan ik met heel veel trots vertellen dat mijn dromen omgevormd en ook uitgekomen zijn. Want inmiddels mag ik twee gouden Paralympische medailles om mijn nek hangen,' zegt ze met een brede lach. 'We zijn wereldkampioen en Europees kampioen rolstoelbasketbal. Dus ja, ik heb van het slechtste wat er in mijn leven gebeurd is, eigenlijk het allerbeste gemaakt. En in die zin ben ik ook heel erg dankbaar dat het gebeurd is, want anders had ik er nu misschien heel anders bij gezeten.' 

De positieve vibe van Bo is voelbaar. Als ik vraag of haar studiekeuze te maken heeft met de kanker die ze zelf heeft gehad, bevestigt ze dat. Bo: 'Wat ik erg goed besef is dat ik de mazzel had dat ik beter werd. Maar niet alle kindjes in Nederland of in de wereld hebben dat geluk. Dus ik zou het heel mooi vinden om binnen het kinderkankeronderzoek mijn steentje te kunnen bijdragen op het gebied van medicijnontwikkeling. Ook om meer begrip te kweken over het ontstaan van kanker en om dus uiteindelijk wat van mijn kennis terug te geven aan de maatschappij.'

Hoe kijk je terug op de Paralympische Spelen in Parijs? 

'Het is onbeschrijfelijk. Ik merk dat ik dat lastig vind om uit te leggen. Het was zo onwijs vet gaaf druk. Dat heb ik nog niet vaak ervaren. Het geeft – mij in ieder geval – vleugels. Parijs heeft een staaltje goed organisatorisch werk afgeleverd om de Spelen op deze manier ook onder de aandacht te brengen. Er is veel aandacht geweest voor de Paralympische Spelen. Dat was echt uniek in alle vormen qua hoeveelheid.' 

Openlijk queer in de sportwereld

Bo is de enige Nederlandse deelneemster van de Paralympische Spelen waarvan ik op het internet kon lezen dat ze op vrouwen valt. Ik vraag haar hoe ze de Paralympische Spelen ervaren heeft als persoon die deel is van de regenboog community. [Lees ook: Queer & de Spelen]

Bo vertelt: 'Bij de Paralympische sport heb je natuurlijk al zoveel bijzondere mensen, omdat ze allemaal verschillende handicaps hebben. Handicaps waarvan je soms niet eens kan bedenken dat ze bestaan. Dat hele verhaal over of je op mannen of vrouwen valt is eigenlijk niet eens een ding. Ik heb het gevoel dat in de sportwereld – even los van het voetbal - zeker binnen de vrouwensportwereld, het nooit echt een ding is geweest. Ik heb nooit gemerkt dat het daarin raar werd gevonden. Een relatief hoog percentage vrouwelijke topsporters valt op vrouwen.' Als ik benoem dat er toch vermoedelijk meer sporters queer zijn dan nu zichtbaar is,